Siguria dhe gatishmëria e popullit shqiptar për mbrojtje nga agresioni serb

Nga Aurel Dasareti, USA, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike

Kryeministri i paligjshëm kuisling i shtetit amë është duke na përçarë, por populli shqiptar tani e tutje patjetër të mbrohet nga agresioni serbo-barbar. Mbrojtja nga kërcënimet e jashtme sigurohet nga një aftësi e fortë mbrojtëse, por edhe nga vullneti i zhvilluar i popullatës së vendit për të luftuar. Njeriu pa emocione atdhedashurie, nuk mund të luftojë për asnjë ide; për të luftuar është e domosdoshme të duam atë për të cilën luftojmë, dhe të urrejmë atë kundër së cilës luftojmë.

***

Politika e sigurisë: – Më shumë bashkëkombës duhet të marrin pjesë në mbrojtjen e vendit tonë.

Për herë të parë që nga fundi i Luftës së Ftohtë në vitet 1990, çështjet e politikës së mbrojtjes dhe sigurisë kanë fituar peshë reale në rendin e ditës evropiane. Në një kontekst ndërkombëtar të karakterizuar nga imperializmi (fashizmi) rus dhe shushurima e armëve kineze, Perëndimi është plotësisht i varur nga bashkëpunimi dhe ndërtimi më i fortë ushtarak.

Për një vend të vogël si Shqipëria dhe Kosova në kryqëzimin e interesave të fuqive të mëdha, kjo është një kohë shumë kritike që kërkon unitet, vullnet politik dhe mendim strategjik nga autoritetet tona.

Për brezin tim, siguria kombëtare është bërë një nga fushat më të rëndësishme të politikave. Tani duhet të zbulojmë se si mund të sigurohen tokat shqiptare në mënyrën më të mirë të mundshme në një botë më të trazuar dhe në ndryshim.

Jo godinat shumëkatëshe në pronat e uzurpuara nga mafiozët, jo dasmat e shtrenjta, jo shkuarja në haxhillëk, jo mbulimi i tokave me xhamia islamike dhe kisha greke, por: Mbrojtja (forcimi i ushtrisë) duhet të jetë prioriteti i shtetit amë Shqipërisë. Sidomos për të mbrojtur pjesën e saj të copëtuar Dardaninë ilire-shqiptare nga hordhitë ardhacakë barbare.

Siç dihet, detyra më e rëndësishme e shtetit është të mbrojë kufijtë dhe qytetarët e vendit që kërcënohen nga Serbia. Kjo bëhet duke forcuar sistematikisht elasticitetin e Shqipërisë në nivel strukturor dhe financiar.

Së pari, autoritetet e vendit duhet të forcojnë Forcat e Armatosura përmes rritjes së investimeve dhe rekrutimit të një pjese më të madhe të popullsisë në shërbimin fillestar ushtarak.

Më shumë njerëz (bashkëkombës të mi) të trojeve dhe diasporës duhet të marrin pjesë në mbrojtjen e vendit tonë të përbashkët. Trojeve tona stërgjyshore. Së bashku duhet ta përgatisim vendin tonë për “njohje” të ndryshme. Vendi amë Shqipëria (sipas ligjit shqiptar) është i detyruar të ndihmojë vëllezërit dhe motrat e saj në Kosovë të kërcënuar nga Serbia, nga ky shtet fashist-terrorist i ndërsyer si qen i egër nga Rusia që nëpërmes terrorit dhe heshtjes së BE së pabesë, kërkon të formoj një tjetër Serbi në Dardani.

Shpresoj që Forcave të Armatosura dhe gatishmërisë shqiptare t’i jepet prioritet i lartë nga autoritetet tona, edhe pas përfundimit të luftës në Ukrainë dhe situatës së tensionuar politike të sigurisë në kontinent.

***

Gatishmëria: – është të përgatitemi për të përballuar situata kritike të papritura, një luftë eventuale. Forma të ndryshme të gatishmërisë mund të jenë gatishmëria për shpëtim, gatishmëria për naftë, vetë-përgatitja dhe gatishmëria për mbrojtjen. Gatishmëria përdoret më së shpeshti në lidhje me masat ushtarake dhe civile që duhet të ndërmerren për ta vënë shoqërinë në një pozicion për t’u përballur me një sulm të mundshëm të armatosur ose një kërcënim të tillë.

***

Organizimi: – Në kuadër të mbrojtjes totale, të gjitha masat emergjente, ushtarake dhe civile, janë të koordinuara në një plan kryesor emergjence ushtarak dhe civil. Këto synojnë të ndërmarrin gradualisht masa të koordinuara civile dhe ushtarake si kundërpeshë ndaj shkallës së kërcënimit ushtarak me të cilin mund të përballet vendi deri në mobilizimin e plotë, që do të thotë se rreziku i luftës është i pashmangshëm ose se vendi është në luftë.

Qeveria është përgjegjëse për zbatimin e sistemit të reagimit ndaj emergjencave. Koordinimi bëhet në zyrën e Kryeministrit përmes ministrive me organet e tyre ekzekutive të reagimit ndaj emergjencave. Organi i Ministrisë së Mbrojtjes është Shtabi i Mbrojtjes; nën ministritë e tjera mund të ketë pak a shumë këshilla të përhershëm të urgjencës dhe komitete emergjente.

Në gjuhën ushtarake, termi “gatishmëri” përdoret në një sërë lidhjesh në kontekstin e një departamenti që është gati për veprim, kohën që do të kalojë derisa të mund të jetë në veprim dhe situatën e veçantë që forca duhet të përgatitet për të përmbushur qëllimin: forca e gatishmërisë, për të qenë në gatishmëri, shpesh e shprehur me orë ose minuta, gatishmëri mobilizimi, koha që do të kalojë derisa të mobilizohet një forcë e caktuar; gatishmëri për grusht shteti, municione emergjente, municione që mbahen gati në reparte.

Planifikimi i emergjencave ushtarake synon të përdorë (shfrytëzojë) të gjitha burimet ushtarake në dispozicion, kombëtare dhe aleate, për një mbrojtje efektive të Shqipërisë (të gjitha trojeve tona). Planifikimi i emergjencës civile, ndër të tjera, duhet të përgatisë një ristrukturim të burimeve të shoqërisë civile, administratës, prodhimit, komunikimit dhe më shumë nga një ekonomi paqeje – në një ekonomi lufte.

***

Inteligjenca: – është informacion në lidhje me shtetet e huaja, individët ose organizatat që lidhen me sigurinë dhe interesat kombëtare të një vendi. Inteligjenca është të dyja: një proces i përbërë nga kërkesat e informacionit, grumbullimi, përpunimi dhe analiza e informacionit; dhe një produkt; sigurimi i procesit dhe produktit nëpërmjet kundërzbulimit; dhe funksionimin e mbulesës. Inteligjenca, veçanërisht në formën e spiunazhit, ka qenë e zakonshme në luftë që nga burimet e shkruara. Inteligjenca moderne është zhvilluar veçanërisht që nga Lufta e Parë Botërore. Sot, shumica e vendeve në botë kanë shërbime inteligjente shtetërore, të cilat kryejnë veprimtari informative si në vendlindje, ashtu edhe jashtë kufijve të vendit.

***

Operacionet ushtarake ndërkombëtare i kanë rrënjët në periudhën ndërmjet luftërave dhe në Lidhjen e Kombeve, por u përdorën vetëm në një shkallë më të madhe pas Luftës së Dytë Botërore, kryesisht përmes Kombeve të Bashkuara. Në të dyja periudhat, ideja e bashkëpunimit ndërmjet shteteve ishte parandalimi i përsëritjes së luftës, edhe nëpërmjet përdorimit të mjeteve ushtarake kundër shteteve individuale agresive.

***

Atdheu mëmë, Shqipëria, ka detyrim kushtetues të mbrojë të gjithë shqiptarët që jetojnë në trojet e tyre stërgjyshore jashtë murit të imponuar, me të gjitha mjetet në dispozicion.

Shqipëri, yt bir është rrufeja dhe, kur gjëmon, dërmon armikun e në gropë e mbulon!