Qysh vajtoi Shqipëria për masakruesit serb?
Në foto : Mbreti i Jugosllavisë duke ikur nëpër Shqipëri në përcjellje të trupave të Esad Pashës
Qysh vajtoi Shqipëria për masakruesit serb?
“Në Galerinë e Arteve në Tiranë më 17 shtator 2015, u hap ekspozita për një ngjarje të madhe të historisë së Serbisë gjatë Luftës I Botërore, e njohur si “Tërheqja e madhe”.”!!!
Nga Fahri Xharra
“Se të gjatë e kemi jetën e kemi të shkruar në ballë por fatbardhësisht që nuk dimë të lexojmë” – na thoshin dikur . Kishin të drejtë ! , kjo në një farë mënyrë ishte shpjegimi i trashëgimisë gjenetik e që bartët nga brezi në brez. Dhe sikur t ‘analizojmë rrënjën familjare nga disa breza përpara nesh , përafërsisht do ta dinin se nga cila sëmundje do të vuajmë dhe po ashtu do te dalin edhe gjëra te tjera të trashëgimisë.
Ne shqiptarët e kemi të shkruar në ballë se me ç ‘farë ardhmërie do të ballafaqohemi si komb. Mos harroni, është në pyetje gjeni “trashëgimtari “ që luan me ne .
“E gjithë familja mbretërore serbe, e hipur në qerre dhe e tërhequr nga buaj të paushqyer prej një jave, mbërriti në shtëpinë e Esat Pashë Toptanit, ku pasi morën veten, me anijet franceze, arritën të largoheshin nga Shqipëria. Kjo tërheqje tragjike dhe humbjet e mëdha të serbëve hynë në histori si “Tërheqja e Madhe”, një histori krejt e panjohur për historinë tonë. (Shkruan shtypi i Shqipërisë këto ditë ). Çfarë dhembshurie e Esad Pashë Toptanit për Mbretin e sh Jugosllavisë ?
Me të vërtetë “humanizëm” i paparë ; me të vërtetë tradhti e parë kombëtare e Esadit tonë, turpit kombëtar të varrosur në Paris.L exoni këtë servilizëm gjenetik të shtypit shqiptar: “100 vjet më parë, në fillim të Luftës I Botërore, Mbretëria Serbe u gjet përballë një sulmi frontal të ushtrive gjermano-austro-bullgare. Duke mbetur pa rrugëdalje, armatat serbe, të demoralizuara dhe pa shpresë, u detyruan të tërhiqen nëpërmjet maleve të Shqipërisë, shkruan Syri.net. Shtigjet plot borë dhe malet e ashpra, mungesa e ushqimeve dhe tifoja e morrave bëri që kur trupat serbe të dilnin në bregdetin shqiptar, të kishin lënë pas një varg të gjatë me kufoma.” Gjeneratat e reja , do të qajnë dhe vajtojnë për atë se çka iu paska pasë ndodhur fqinjëve tanë “të mjerë “ (Historia serbe flet për humbjen e 150 – 200 mijë ushtarëve dhe civilëve serbë. ) . Mrekulli e genit trashëgimtarit, i cili as sesi të ndahet nga ne … geni është gen , ai vetëm trashëgohet .
E toptanët e rinj : “Në Galerinë e Arteve në Tiranë hapet më 17 shtator, ekspozita për një ngjarje të madhe të historisë së Serbisë gjatë Luftës I Botërore, e njohur si “Tërheqja e madhe”.”
A duhet të harrojmë me urdhër apo ?” Më 1913 , u botua “Albanian Golgotha” dhe Leo ishte në mesin e ushtarëve të ushtrisë së Austro-Hungarisë në Shqipëri. Leo Freundlich , ishte gati apo më shumë dhe shumë më shumë se një shqiptar.”
Sa për rikujtim brezave të rinj të toptanëve: Libri i tij “Akuza që ulërijnë” dëshmia e parë për shfarosjen kolektive të një populli evropian para atij Ebraik. Masakrat që u ndërmorën serbët në trojet shqiptare. Mbi 250 mijë shqiptarë të masakruar vetëm në veriun etnik të Shqipërisë gjatë vjeshtën e vitit 1912. Kopja e vetme e librit të Freundlih “Akuza që ulërijnë”, i cili përmban protestën ndaj Evropës që nuk reagoi në mbrojtje të shqiptarëve gjatë zhdukjen masive të pjesës më të mëdhe të popullit shqiptar në Ballkan, është gjetur në bibliotekën e Universitetit të Harvardit në SHBA, në vitin 1982 nga studiuesja Safete Juka, me banim në Amerikë..”Edhe mua për këtë shkrim do t`më akuzojnë : Ja se çka shkruan sot shtypi serb për hebreun , mikun e shqiptarëve Leo Freundlich”:- “Freundlifhu dhe rrënjët e progandës anit serbe “( Leo Freundlich and The Roots of Anti-Serbian Propaganda): “ Leo Freundlich ishte racist dhe një anti-serb histerik. Rrënjët dhe origjina e paradigmës së propagandës anti-serbe janë që nga koha e Austro-Hungarisë para LPB(WWI) ( Luftës së parë botërore).”
Vetëm shqiptarët kanë mbetur në të njëjtën shkallë të prapambeturisë në të cilën ishin edhe para një mijë vjet “(Sveta Protiq) ….E na sot e hapim ekspozitën madhështore “Tërheqja e madhe”, e cila sa do ku do do të rris “ urrejtjen “ ndaj vetvetes , se si nuk paskemi qenë “human “ në atë kohë me vrasësit tonë .
Me të vërtetë serbët janë pa presedan , ja se si mundohen në çdo mënyrë të ulin vlerën e kombit shqiptar “ Propaganda raciste e Leo Freundlichut quhej “Albania’s Golgotha” ( Golgotha Shqiptare) , dhe që është një shembull i një nxitjetje raciste të urrejtjes etnike dhe fetare.
Leo Freundlich -u racist ? Pas Ekspozitës , a thua edhe ne do ta quajmë Leon “ racist “. e Esadin “vizionar në marrëdhënjet e mira me fqinjët “
Eh geni, trashëgmtari ! Fahri Xharra 2015.
____
Po iu barti ne origjinal tekstin e këtyre ditëve të shtypit serb, Nese jo , përdorni përkthyesit elektronik,
“Tokom okupacije Albanije u balkanskim ratovima, Esad Paša je sarađivao sa srpskom i crnogorskom vladom protiv privremene albanske vlade Ismaila Kemalija. U previranjima nakon proglašenja nezavisnosti Albanije, krajem 1913, uz pomoć Srbije preuzeo je vlast u centralnoj Albaniji, uspostavivši neku vrstu marionetske države.
kipediaOvaj hrabri Albanac bio je tokom Prvog svetskog rata na strani Srbije, pa je tako srpskoj vojsci i njenom kralju omogućio povlačenje preko Albanije, štiteći je od napada ekstremista.
Esad Paša je sarađivao sa Srbijom, pristajući na izmenu priznatih granica Kneževine Albanije u korist Srbije, Crne Gore i Grčke, a u srpskoj vladi našao je podršku za svoju ambiciju da postane albanski vladar.
On uz pomoć Srbije preuzima vlast u središnjoj Albaniji 16. oktobra 1913. proglasivši rivalsku Republiku Centralnu Albaniju sa sedištem u Draču. Njegova “država” je uglavnom obuhvatala muslimansko stanovništvo središnje Albanije, bez katoličkih plemena severa i pravoslavnih s juga. Zvanična Srbija je pomogala i druge lokalne poglavare koji su pružali otpor Kemalovoj vladi, upućujući ih na saradnju sa Esad Pašom.
Po izbijanju Prvog svetskog rata, Esad Paša dolazi u Niš, gde potpisuje tajni ugovor o savezu sa srpskim premijerom Nikolom Pašićem 17. septembra 1914. Ugovorom je predviđeno osnivanje zajedničkih političkih i vojnih institucija, vojni savez i izgradnja Jadranske pruge od Srbije do Drača. Sporazum je ostavljao mogućnost da Srbija, na poziv Esad Paše, vojno interveniše radi zaštite njegovog režima. Razgraničenje između dve zemlje je trebalo da utvrdi posebna srpsko-albanska komisija. Srbija se obavezala da finansira Pašinu žandarmeriju i snabdevanje vojnom opremom, plaćajući po 50.000 dinara mesečno.
Srpski ministar unutrašnjih poslova Ljubomir Jovanović doputovao u Tiranu i 28. juna 1915. (na Vidovdan) potpisao tajni ugovor sa Esad Pašom o stvaranju realne unije između Srbije i Albanije. Srbija je sporazumom dobijala sledeća naselja: Podgradec, Golo Brdo, Debarska Malissia, Ljuma i Has.
Zajedničke institucije su podrazumevale vojsku, carinu, narodnu banku i diplomatiju. Uz pomoć Srbije, Esad Paša je trebalo da postane knez Albanije. Predviđa se da srpska vojska ostane u nekim albanskim gradovima da progoni i uništava zajedničke neprijatelje, dok finalne odredbe ugovora ne stupe na snagu.
Pašićeva vlada je smatrala Tiranski sporazum (en. Tirana Treaty) najboljim političkim rešenjem albanskog pitanja. Očekivalo se da će sudbina Albanija ponovo biti razmatran na mirovnoj konferenciji posle rata, pa je Vlada Srbije želela da osigura teritorije.
Austro-Ugarsko-Nemačka ofanziva na Srbiju – s čestim vestima o porazima i povlačenju srpskih trupa – ponovo je ojačala Esad Pašine protivnike u severnoj Albaniji. Krajem 1915. desetkovana srpska vojska je započela povlačenje preko Albanije, koje je ostalo upamćeno kao Albanska golgota.
Žandarmerija Esad Paše je pomagla srpskoj vojsci, obezbeđujući sigurne prolaze, smeštaj i hranu, i učestvujući u sukobima sa albanskim odredima koji su napadali srpske jedinice i izbeglice. Kroz oblasti gde Esad Pašina vlast nije dopirala, srpske trupe su se morale oružjem probijati do Jadranskih luka, gde su ih saveznički brodovi čekali.
Paša je objavio poseban proglas kojim poziva Albance da pomognu srpskoj vojsci. On je izdao naredbu da se na teritoriji Albanije obavezno mora primati srpski dinar kao sredstvo plaćanja da bi omogućio srpskim vojnicima koji su se povlačili preko Albanije da kupe namirnice za svoje potrebe. Takođe je objavio da srpsku vojsku niko ne sme napasti, a da će onaj ko je napadne veliki greh učiniti. (
