Poezi nga Atdhe Geci
POEZI AKSION
Në lavdinë e luftës për liri dhe pavarësi
të gjithë e ëndërronim më të bukurën
për askë s´kish nevojë të pikonte çatia,
pas luftës pse t´u falnim tokë fqinjëve
Tre Drina rrjedhin tokës së Shqipërisë
të tre Drinat bartin flamuj të ndryshëm
tre Drina flasin me pasaportë mes vete
tre Drinat i thërrasin ndërgjegjjes sonë!
Atdhe, jeta na iku ty duke të dëshiruar
gjysmën e atdheut e kemi tek fqinjët
e kam për nder që unë të jem ushtari yt
e kam për nder të jem dhe një atdhetar
Shqipëri Ilire, fol si në kohët epike të
kryeherit, si në kohët e Gjergj Kastriotit
Shqipëria s´guxon të jetë e mundur
kombi ynë nuk mjaftohet pa Çamërinë…
Atdhe, jemi peng i qeverisjes së keqe
Jemi peng i paaftësisë së ndryshimit
gjysmën e atdheut e kemi tek fqinjët
tre Drina flasin me pasaportë mes veti!…
Atdhe Geci – Dortmund, Dhjetot, 2020
P L A T O N I – Poezi nga libri në dorëshkrim, “Monumenti i Fjalës”.
Roganë, dashuria ime e shenjtë
flutur e luleve nëpër livadhe
je qiellorja e paanë e poetit
liria më e pashkelur e ëndrrave.
Ky libër mund të jetë Dante
Leonardo, Bethoven , Mozart
Ky libër ka poema të mëdha
për Thotin, Pirron, e Dardanin…
Atdhe, të kam dritë-gjaku në
çdo varg, guxim ajri në frymë
të kam libër me shumë beteja
të kam zemër në çdo këngë!
Udhës së pafund nëpër shekuj
do të jemi midis ndeshjeve të
mëdha, artin e udhëheq poezia,
planetit tokë, ne jemi të lashtët.
Tëra dhimbjet i kam në libër
vuajtjet ku shpirti jep e s ́merr,
në fole aty ku zë kokërr poezia
udhës për Çamëri janë dardanët.
Atdhe Geci – Dortmund, 2020
KËNDVËSHTRIM
Hera-herës hyjë ëndrrës sime, larg
pasqyrës që ajo të më sheh, shpirt,
nga ndjenjë dashurie më vjen poezia
me lot dhimbjesh, e me lot prehjesh.
Tëra poezitë tek unë kanë mendje,
kanë frymë, vetëdije e nënvetëdije
janë shpërthime muzash me duar të
buta të fjalëve dhe shkronjave! Fjala
në art, është e pamatshme së thelli…
Roganë, unë kam nevojë për ty, për
ajrin dhe zambakët e kopshtit tënd
për 3 zemrat tua natyrore, kam mall
që edhe njëherë të ngjitëm Brijës,
dhe të dremitem kopshtit me mollë.
Tërë zogjve të Roganës ua di foletë,
ua di dhomat e tyre nëpër degë, ua
di foletë zogjve të dashurar e t´fejuar
nëpër pemë zogjtë i bëjnë dasmat!
Hera-herë fluturoj me ëndrrat e mia
hapësirave kah fluturon shqiponja
s´më intereson kush është zotëri as
hajdut, librat ende kanë lot faqeve;
vendlindja ime këtë zemër më dha
në Roganë asgjë s´duhet të harrohet!…
Atdhe Geci – Dortmund, 2020
POEZI PROMEMORIALE
DIELLI ËSHTË DITA MË E BUKUR
Antikë, epoka jonë është jo si e duami
edhe sot bëhet luftë, tradhëti, pushtime
epika dhe lirika rrjedhin si në lashtësi
qiej midis kohërash lejojnë të jemi afër
Antikë, je gjenialiteti i pellazgo-ilirëve
në zemër kam lot të përlotur prej poeti,
për epokën më të qytetëruar të kombit
Pyes e u pyes; si ndodhi të vetëhiqemi,
nga alfabeti pellazg dhe nga origjina e
jonë e të lashtëve, nga përënditë tona,
dhimbja e as heshtja s´kanë përgjidgje
Të bukurat ditë të antikës, më falni!
Pranimi i origjinës sonë po ecë ngadal
Atdhe, fol i shtrenjti im, pse i tërë ky
komb me tërë këtë shkollë dhe dije të
mos jetë i aftë të merrë vet një vendim
Fol e ëmbla tokë pellazgo-shqiptare
pse ndodhë të heshtet tërë një kujtesë
jemi nga lëndë e veçantë e gjuhës dhe
shkrimit, jemi lëndë e bërë nga zotat.
Gjenialiteti pellazgo shqiptar i antikës
qëndron në gjithçka më lart se nipërit-
stërnipërit e tyre edhe pas mijavjetësh!…
Atdhe Geci – Dortmund, Dhjetor, 2020
FLAMURIT SHQIPTAR
I nderuar flamur kombëtar
i nderuari i gjithë atdheut
lavdi shenjti i Dardanisë
lavdi shenjti i Shqipërisë
I nderuar flamur i atdheut
i nderuari i gjithë kombit
t´i je shpipja e shqiptarisë
ji më trimi i të gjithë neve
I nderuar flamur shqiptar
i nderuar i tëra luftërave
lavdiplotë në Çamëri, dhe
flamur shenjtë në Dardani
I nderuar flamur kombëtar
i nderuar i gjithë atdheut
ty të kemi më fisnikun, për
bashkimin e shqiptarëve!…
Atdhe Geci – Dortmund, 2020
HIMN I ROGANËS
Roganë, gjelbëro mbi tokën dardane
gjelbëro dhe mos u mplaksh kurrë
gjelbëro gjuhës të flamurit kuq e zi
zotëro natyrën që e ke, se vepër të
natyrës janë ajri, uji, retë dhe shiu,
stuhitë, ditët e bukura të pranverës,
të natyrës i ke fluturimet e lejlekëve,
qeniet me zërin e ëmbël të bilbilave,
Roganë, gjelbro shtëpinë e mendjes,
plot merita i ke tek duart për punë,
dhe te gishtërinjtë e tu të mendimit!
Shpirt, më shumë se femër, je nënë,
më shumë se burrë, je baba e prind
Roganë, falë bekimit hyjnor u linde
si variacion i një dashurie të veçntë!
Roganë, gjelbëro tokës dardane, ky
himn për ty e ka gjaklindjen tënde
shpirt, dje e rroka për supe një lule
ajo lule donte të jetonte jetën e saj
petalet i kish hojza rrezesh me diell
dhe me aromë të fortë të kësaj toke!…
Atdhe Geci – Roganë 2019/ Dortmund, 2020
FLAMURI I ÇAMËRISË
Zbrit në tokë zoti im, shih se çka
bëhet, atdheu ynë po zvogëlohet
festo, kemi një lindje që s´vdesë,
ditën e Republikës së Çamërisë.
Më quajnë Festim Lato, jam çam
s´ jam orakull po nip i perëndive
fëmiu i nëntë çam i nënë Dajes
më i vogli i 4 motrave dhe pesë
vëllëzërve, në kokë kam Pirron,
dhe 15 mijë vjet jetë shqiptare.
Çamëri, jeta ime është ndryshe
nga jetët e zakonshme , lotët e
nënës sime janë lot të dhimbjes,
lot që thërrasin qenien e kombit!..
Greqinë e kam hedhur në gjyq,
në gjyqin ndërkombëtar të Hagës
Me shpalljen e Republikës së
Çamërisë, në Kuvendin çam dhe
arvanit, e zhvarrosëm nga heshtja
shekullore hirin e lashtë pellazgë
Bacë, Ali, Idajet dhe Bardhosh
rrënjë ullirit, e kam lidhur fjalën
aty e kam mbjellë lotin e lashtë
që mos ta thaj era e as vërshimat
Shumë diell e hënë ka nëpër ulli
shijen e frutit në gjuhë e ndiej!…
Çamëri, ti që e le pikën e gjakut
tënd kopshteve, arave dhe malit,
shesheve të qyteteve e rrënojave
po të rilindim me gjak trimash,
me dashuri nënash të plagosura
dhe me gjak epokash të atdheut!…
Çamëri, të desha, dhe më deshe,
Në shqipen e Zeusit po flasim:
Të lypa, tëgjeta!Më lype të erdha,
Ky jam Festim Lato, çamërioti yt,
ai që s´lejoi që çështja çame të
heshtet dhe të mbetet e harruar!…
Atdhe Geci – Dortmund, 2020
FJALA E FUNDIT
Aristidh Kolia, në veten e parë!
Çamëri, të puthsha ballin
me arvanitët je një vëlla
nëpër rrugë kudo ka diell
fjalë të gjalla të gjuhës sonë
Një Atdhe e kam zemrën
e thash në Artë e Athinë
kraharorin e kam flamur
Kuq e Zi, si në Shqipëri
Nuk i vihet pranga fjalës
nuk i vihet pranga gjuhës
Shqipëria është gjaku ynë
nuk i vihet pranga diellit
Zgjohuni çamë e arvanitë
jem shqiptar, jemi vëlla
tek ky diell e tek ky det
Shqipëria është e lashtë
Çamëri, gjakja e Zeusit
jemi komb me përëndi
bimur jemi tek kjo tokë
kur ky dhé s´ishte Greqi!…
Atdhe Geci – Dortmund, 2020
DARDANËT E TROJËS
Këndo muzë zemërimin e çamit
bjeri të përgjumurve të zgjohen
gjallë është gjuha shqipe që e
flasim dhe, gjuha që shkruajmë
I kërkojmë përëndisë Thoti dhe
Zeusit, Aleksandrit dhe Pirros,
Kadmit, Apollonit dhe Priamit
Aristotelit, Platonit e Pisistratit
tërë ndërgjegjes së të lashtëve
dhe ndërgjegjes së kohës sonë
ta ngrejmë lartë zërin për Epirin,
për Çamërinë, diellen e Atdheut
Zgjohu Shqipëri e para Homerit
Shqipëri e Gjergj Katriotit dhe
papë Eleuterit, fol Nënë Terezë,
Shqipëri e tre përëndive, zgjohu
Ndërgjegje e Evropës e OKB-së,
njih Çamërinë, Epirin e Arbërit
Gjuha Platonit dhe shpata Ulisit
qenë shqiptare, të gjakut pellazg
Troja, gjaklindja e Romës dhe e
Anglisë, i dha gjakun qytetërues
Kontinentit ende të paformuar të
Evropës dhe Kontinenteve tjera.
Çamëri, farë qiejsh e Shqipërisë!…
Atdhe Geci – Dortmund, 2020
FLAKËT E PRUSHIT – cikël me poezi nga libri në dorëshkrim, „Monumenti i fjalës“
1 .
Dashuria shpiku përjetësinë dhe
metaforën e detit të trazuar, ajo
shpiku plorin dhe plisin e tokës
e puthjes i dha frymarrje qiejsh…
2 .
Universi e ushqen jetën në tokë
retë me raste janë të stuhishme
qielli ynë është botë intelegjente
natyrës i jep dritën, ajrin e stinët…
3 .
Në pamjet gjithësore të natyrës
Mungon ndërgjegjësimi arsyes
Ajri s´mbillet dhe s´ka origjinë
dëshmi ajri dhe erërash ne jemi…
4 .
Jemi farë prej qiejsh të çmuar
Që rritet kopshteve ku ka tokë
Jemi ré e mbushur me vetima
Gur i pranuar që nga lashtësia
