MBRETËRESHA E DIASPORËS

Baki Ymeri

(Kushtuar Zonjës Drita N. Binaj)

Ku të kam moj zanë e shqiptarisë

Simbol i dritëditës së dashurisë

O moj shpirtluaneshë e adhuruar

Shpirti të shëndrit si diell i bekuar

Zemra të troket në gjoks t’atdheut

Njësoj si në kohën e Skënderbeut.

O moj zemërzanë e respektuar

Përjetë ti qofsh e mirëbekuar

Je bukuroshja jonë e përgëzuar

Që atdheun kurrë s’e ke harruar

Je sokoleshë e Gjergjit magjik

T’buzëqeshin fjalët e zëri fisnik

Çdokujt i dhe shpresë e dashuri

Je dritë e pashuar për shqiptari.

Nga sytë e ty qiellin e kemi huazuar

Ëndrrat n’realitet të janë shndërruar

Me zërin e zemrës thërret miq e dashamirë

Me tingujt e fjalëve e bën botën më të mirë.

Ti e mbush hapësirën me dashamirësi

Je zana që na përkujton me plot dashuri.

Në tryezën e shtruar me plot mirësi

E pret çdokend me zemërgjerësi

E nderon Kosovën në çdo vend

Ty njeriu dhe Zoti të përmend.

Në librat tua plot mall e poezi

Shëndrit atdheu me madhështi.

Shpirti yt është i thellë si oqean

Portën e shtëpisë hapur e mban

Në çdo vepër e në çdo fjalë

Poezinë e ke ëndërr të parë.

E buzëqeshur si pranverë

E frymëzuar shënd e verë

I derdh idetë nëpër poezi

Më një zjarr të ri në gji

Ia hap portën mirësisë

Paqës, besës  e dashurisë.

Zëri yt na fton me gjithë fuqi

Të kërkojmë dritë e dashuri

Të krijojmë vepra kombëtare

Të mburemi me vlera atdhetare

T’i bashkojmë trojet e mendimet

T’i adhurojmë prindërit e kujtimet

Këngët, hymnin, flamurin e dasmorët

T’i kujtojmë stërgjyshërit e dëshmorët.

Ti je sokolesha jonë me shpirtin e artë

Me ideale briliante e zemër të zjarrtë

Me shpirtin tënd fisnik e zemrën bujare

I fale Dardanisë një shembull me dritë

Për ta respektuar prore shqiptarinë

Për ta dashur përgjithmonë Arbërinë.

Rrofsh e qofsh moj sokoleshë fisnike

Që na i mësove fjalët më magjike

Për ta dashur gjithmonë atdheun

Librat, dijen dhe Skënderbeun.