Asnjë i huaj nuk ka të drejtë të cenojë sovranitetin e shtetit të Kosovës
Nga Aurel Dasareti, USA, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike
Kosova është shtet i pavarur dhe sovran. Ky është një fakt i padiskutueshëm. E them këtë për t’ju kujtuar njerëzve me sjellje normale dhe jo shtazore si të Serbisë (unë nuk i përgjithësoj gjërat). Ndryshe, terroristët pushtues nazistë, fashistë, pan-sllavistë, të cilët me mbështetjen e të huajve, kanë kryer shumë gjenocide ndaj shqiptarëve në Kosovë, dhe jo vetëm ndaj tyre, por ndaj shqiptarëve në përgjithësi. Si dhe kundër boshnjakëve, kroatëve etj. Dhe, ata nuk i shmangen brutalitetit ekstrem. Vrasësit.
***
Ligji ndërkombëtar
E drejta ndërkombëtare është rregulla juridike që zbatohet për marrëdhëniet ndërmjet shteteve, por edhe ndërmjet shteteve dhe institucioneve ndërkombëtare, si OKB-ja dhe BE-ja dhe në një masë të caktuar edhe individët. OKB-ja është njëkohësisht një arenë ku bëhet e drejta ndërkombëtare dhe një aktor që siguron respektimin e ligjit ndërkombëtar.
Çfarë është e drejta ndërkombëtare?
Ilustrim. Përderisa ligjet e Kosovës përcaktojnë se çfarë mund dhe çfarë nuk mund të bëjnë njerëzit kur qëndrojnë në Kosovë, rregullat e së drejtës ndërkombëtare përcaktojnë se çfarë mund dhe nuk mund të bëjnë shtetet – apo vendet. Për shembull, është e ndaluar që një vend të pushtojë një vend tjetër.
Nëse qeveria e Serbisë do të kishte dërguar ushtarë në Kosovë për të pushtuar Prishtinën, do të ishte shkelje e ligjit ndërkombëtar.
Nuk do të kishte ndodhur nëse një grup njerëzish të Prishtinës do të kishte rrethuar Prizrenin, në protesta. Ligji i Kosovës atëherë do të kishte përcaktuar rezultatin e çështjes.
Të drejtat e njeriut janë pjesë e së drejtës ndërkombëtare. Ato janë të shprehura në një sërë konventash për të drejtat e njeriut.
***
Rregullat e së drejtës ndërkombëtare mund të ndahen në dy kategori:
1) Marrëveshjet ndërkombëtare që shtetet lidhin dhe marrin përsipër t’i zbatojnë. Këto quhen edhe traktate ose konventa.
2) E drejta zakonore, janë “rregullat e pashkruara të së drejtës” që janë formuar për shkak se ka një marrëveshje të gjerë për to, dhe një numër i konsiderueshëm shtetesh ndjekin këto rregulla të së drejtës.
***
1) Marrëveshjet ndërkombëtare
Ka mijëra marrëveshje ndërkombëtare. Ata quhen gjëra të ndryshme në varësi të llojit të marrëveshjes që është, për shembull traktat, konventë ose pakt. E përbashkëta e të gjithëve është se shtetet bien dakord për tekstin e marrëveshjes. Ata pastaj mund të angazhohen për të ndjekur atë që shkruhet në të. Ky quhet ratifikimi i një marrëveshjeje.
Nëse një vend ratifikon një marrëveshje ndërkombëtare, vendi merr përsipër të ndjekë atë që shkruhet në të. Vendet që nuk kanë ratifikuar një marrëveshje në thelb nuk janë të detyruara të ndjekin të njëjtat rregulla. Përjashtim është nëse këto rregulla janë të drejtë ndërkombëtare zakonore – atëherë ato zbatohen për të gjitha vendet.
2) E drejta zakonore
Ka disa rregulla që janë kaq universale dhe janë respektuar për kaq shumë kohë saqë përdoren si rregulla ligjore, edhe nëse nuk janë të shkruara në asnjë marrëveshje. Këto quhen rregulla zakonore dhe zbatohen gjithashtu në të drejtën ndërkombëtare. Një shembull i kësaj është rregulli që civilët dhe të burgosurit e luftës në një konflikt të armatosur duhet të trajtohen në mënyrë njerëzore.
***
Parimi i sovranitetit në të drejtën ndërkombëtare
Dobësia e sistemit të së drejtës ndërkombëtare është se në shumë mënyra është vullnetare për shtetet nëse duan të ndjekin rregullat e së drejtës ndërkombëtare apo jo. Nëse një shtet nuk ka ratifikuar një marrëveshje ndërkombëtare, në thelb nuk është i detyruar të ndjekë marrëveshjen. Arsyeja pse sistemi funksionon në këtë mënyrë është për shkak të parimit të sovranitetit. Bëhet fjalë që:
Të gjitha shtetet të jenë sovrane, të vendosin lirisht mbi veten e tyre dhe jo të qeverisen (urdhërohen) nga të tjerët kundër vullnetit të tyre.
Parimi i sovranitetit është baza e së drejtës ndërkombëtare. Ai shpjegon pse e drejta ndërkombëtare krijohet dhe zbatohet nga shtetet, dhe pse shtetet janë të lira të bashkohen me marrëveshjet e së drejtës ndërkombëtare dhe të kufizojnë vullnetarisht sovranitetin e tyre. I vetmi organ në botë që mund të bëjë përjashtime nga parimi i sovranitetit është Këshilli i Sigurimit i OKB-së.
***
Karta e OKB-së përshkruan rregullat themelore të së drejtës ndërkombëtare:
- Të gjitha konfliktet duhet të zgjidhen në mënyrë paqësore.
- Asnjë shtet nuk lejohet të përdorë forcën kundër shteteve të tjera.
- Askush nuk lejohet të ndërhyjë në punët e brendshme të vendeve të tjera (parimi i sovranitetit).
- Këshilli i Sigurimit i OKB-së mund të autorizojë përdorimin e forcës nëse beson se paqja dhe siguria ndërkombëtare janë të kërcënuara.
- Të gjitha shtetet duhet të përmbushin të drejtat e njeriut.
- Të gjitha shtetet kanë për detyrë të mbrojnë dhe përmbushin të drejtat e njeriut.
***
Shtetet
Rregullat e së drejtës ndërkombëtare janë krijuar për të përcaktuar se si shtetet mund të sillen ndaj njëri-tjetrit. Prandaj, e drejta ndërkombëtare zbatohet kryesisht për shtetet. Përveç kësaj, janë shtetet – dhe vetëm ato – që bëjnë rregullat e së drejtës ndërkombëtare. Këtë e bëjnë duke lidhur marrëveshje me njëri-tjetrin.
E drejta ndërkombëtare vendos katër kërkesa për njohjen e një vendi si shtet që mund të bëhet anëtar i OKB-së. Ajo duhet të ketë:
një popullsi të përhershme
një territor të përcaktuar
një qeveri
dhe aftësinë për të pasur lidhje me shtetet e tjera.
Kjo është e përfshirë në Konventën e Montevideos të vitit 1933.
***
PS: Kosova është shtet i pavarur, i njohur nga shumica e shteteve tjera, i plotëson të gjitha kushtet, por çuditërisht nuk është anëtare e OKB-së. Pesë shtetet e BE-së “demokratike”, pro-rusët Romania, Spanja, Sllovakia, Greqia dhe Qipro që është pjesë e Azisë, për motive djallëzore, nuk e kanë njohur pavarësinë e Kosovës.
Në të drejtën ndërkombëtare, të gjitha shtetet në botë janë të barabarta, pavarësisht nëse janë të vogla apo të mëdha, të pasura apo të varfra. Gjatë një çështjeje gjyqësore, shtetet funksionojnë në të njëjtën mënyrë si individët në ligjin kombëtar.
***
Kryeministrit të Kosovës:
Albin, unë (si shumë të tjerë) jam mbështetja jote kur e meriton, dhe kur nuk e dëmton Kosovën si paraardhësit e tu faqezinj tashmë në opozitë. Dhe mos harro kurrë se Kosova, të cilën ti e përfaqëson në emër të shqiptarëve, nuk është pronë e jote private, ti je vetëm shërbëtor i saj. Ndaj nuk duhet të firmosësh me guxim dhe trimëri çdo pisllëk dhe budallaki. Largohu nëse nuk mund ta ndalësh presionin e të huajve për të vendosur një republikë serbe në mes të Kosovës (shpërbërja e Kosovës). Kjo sepse nëse firmosësh për një “zajednicë” në Dardani, do të akuzohesh për tradhti.
***
Propaganda është manipulimi i qëllimshëm i ndjenjave dhe mendimeve të njerëzve duke përdorur mjete të forta për të promovuar besime dhe modele të caktuara veprimi. Prandaj edhe kryekrimineli serb, i përkëdhelur nga “demokratët” perëndimorë, përpiqet të na mashtrojë dhe manipulojë; bën sikur nuk e pranon “marrëveshjen” franko-gjermane, me qëllim që shqiptarët kokëtul të zgërdhihen:
“Hehehe, nëse Serbia nuk e pranon, do të thotë se nuk është mirë për ta. Hehehehe, nëse nuk është e mirë për serbët, atëherë është e mirë për shqiptarët hehehe. Nënshkruaje Albin pa asnjë hezitim, hehehe lele bre sa kokëmish jemi ne.”
Serbët “nuk e pranojnë” sepse përherë nga budallallëqet tona fitojnë. Dhe, pas çdo “marrëveshjeje”, një lëshim tjetër do të kërkojnë.
Nëse duhet t’i përmbahemi terminologjisë ushtarake, kundërshtari që beson se ka pushtuar një pozicion të rëndësishëm në luftën kundër palës rivale, nuk është i interesuar të bëjë kompromis por e përdor këtë pozicion si pikënisje për të pushtuar një pozicion të ri.
***
Të gjitha llojet e asociacioneve (serbe) janë vdekjeprurëse për Kosovën. Duhet refuzuar. Asociacioni pa kompetenca ekzekutive, apo me kompetenca ekzekutive, faktikisht është i njëjtë. Është vetëm çështje kohore, kur gradualisht, ai pa kompetenca do bëhet me kompetenca.
Përndryshe nuk do të ngrihej e gjithë bota e egër serbe (xhelatët) dhe përkrahësit e tyre nga mbarë globi për të bërë presion, kërcënime të egra mbi shqiptarët (viktimën) për ta formuar atë.
***
Njohja prej nesh e realitetit ku jetojmë është në thelb e mangët. Këtë mangësi e pa-përsosmëri e shoh të lidhur me faktin se ne jemi pjesë e atij realiteti që përpiqemi të njohim dhe marrim pjesë në krijimin e tij.
Përvoja më ka mësuar se vetëm ato ndërgjegje që janë të zgjuara lejojnë t`i thërrasësh dhe t`i mprehësh.
Atdhetarët e mirëfilltë lypset të mbështeten në aftësitë e veta për t`i parë punët me sy kritik dhe në vullnetin e tyre për të pasur rreth vetes njerëz që nuk ngurrojnë të shprehin kundërshtimet e tyre.
