Terrori i Ibër-Lepencit dhe Rrëzimi i Maskës Serbe: Një Dosje që E Shkundë Politiken e Rajonit
Nga Asllan Dibrani – Luani
Sulmi terrorist në kanalin strategjik Ibër-Lepenc, një arterie vitale që furnizon me ujë dhe energji një pjesë të madhe të Kosovës, ishte vetëm maja e një mali akulli kriminal. Sot, me aktakuzën e ngritur kundër Jovan dhe Dragisha Viçentijeviq dhe Igor Dimoviq, më në fund zbulohet e vërteta e plotë: kjo nuk ishte një ngjarje e izoluar, por pjesë e një operacioni të orkestruar nga strukturat e sigurisë së Serbisë.
Kjo aktakuzë nuk është vetëm një dokument juridik.
Është një goditje e drejtpërdrejtë ndaj makinerisë propagandistike të Beogradit, e cila për dekada ka investuar në deformimin e realitetit dhe viktimizimin e vetvetes
Serbia u përpoq ta fajësojë Kosovën – por provat e rrëzojnë në tokë
Menjëherë pas shpërthimit, Beogradi nisi ofensivën e tij të zakonshme dezinformuese:
se “Kosova po destabilizon”, se “shqiptarët po inskenojnë incidente”, se “serbët në Veri rrezikohen”.
Por aktakuza i shuan të gjitha skenarët e helmatisur:
- Mostrat e FBI-së tregojnë se dheu në çizmet e të akuzuarve përputhet me dheun e kanalit.
- Jovan Viçentijeviq vepronte si kolonel i shërbimit ushtarak serb (VOA).
- Janë dokumentuar vizitat në Serbi për dorëzim informacioni të klasifikuar.
- Janë provuar fotografimet e lëvizjeve të ushtarëve amerikanë të KFOR-it.
- Është zbuluar përpjekja për të krijuar një organizatë të rreme anti-shqiptare, për ta baltosur UÇK-në.
Këto nuk janë “thashetheme”.
Janë fakte të siguruara nga hetimet ndërkombëtare dhe institucionet e Kosovës.
Arsenal rus, skenar serb: Sinjal i një politike të rrezikshme të Beogradit
Gjetjet në shtëpitë e të pandehurve tregojnë qartë se Serbia po ndërton struktura paralele ushtarake brenda Kosovës:
- armë AK-47
- granata BRM-75
- zolla antitank
- 500 fishekë
- uniforma të Serbisë dhe Rusisë
- maska e pajisje të kamuflazhit
Është e pamundur të flitet për pajisje civile.
Këto janë pajisje luftarake – të një strukture të organizuar, të trajnuar dhe të financuar nga Serbia.
Është model i pastër rus:
sulme të fshehta, propagandë e agresorit dhe akuzim i viktimës.
Serbia dhe media e paguar ndërkombëtare: Investime të mëdha në gënjeshtra të vogla
Serbia ka kuptuar një gjë që shumë shtete e kanë injoruar:
propaganda është një industri, jo një fushatë.
Për 30 vjet, Beogradi ka investuar miliona në:
- lobistë jashtë vendit
- portale ndërkombëtare
- gazetarë të blerë
- analistë të paguar me “detyrë speciale”
- strategji digjitale të përhapjes së narrativave anti-shqiptare
Dhe çdo herë funksionon njësoj:
- Serbia krijon incidentin
- Serbia fajëson Kosovën
- Serbia shitet “si pala e moderuar”
- Serbia përfiton kohë dhe hapësirë politike
Por aktakuza e Ibër-Lepencit e thyen këtë zinxhir.
Kjo është arsyeja pse Beogradi është nervoz dhe po bie në kontradikta të njëpasnjëshme.
Kosova nuk duhet të heshtë – duhet ta shndërrojë këtë rast në një “manual të së vërtetës” për botën
Tani është koha që Kosova të veprojë fuqishëm në arenën ndërkombëtare. Të gjitha faktet, provat e FBI-së, dokumentet e Prokurorisë, aktivitetet e agjentëve serbë – duhet të dalin në dritë me forcë diplomatike dhe profesionale.
Kosova duhet të:
- organizojë konferenca për media me gazetarë ndërkombëtarë
- publikojë analizën e kompletuar të rastit në gjuhën angleze
- ekspozojë strategjitë e dezinformimit të Serbisë
- prezantojë rastin në Parlamentin Evropian, në Këshillin e Europës dhe në Washington
- krijojë një raport të posaçëm diplomatik mbi sulmin terrorist
Nëse Serbia punon me rrena të koordinuara, Kosova duhet të punojë me të vërteta të koordinuara.
Ky sulm nuk ishte thjesht kundër një kanali – ishte kundër shtetësisë së Kosovës
Çdo shpërthim, çdo fotografim i ushtarëve të KFOR-it, çdo armë e gjetur – ishte pjesë e një plani më të madh:
të tregonte se Kosova është e paqëndrueshme dhe e papërshtatshme si shtet.
Nëse kanalit i Ibër-Lepenc i shkaktohej dëm i përhershëm, Kosova do të përballej me:
- mungesë uji të pijshëm
- mungesë energjie elektrike
- panik popullor
- destabilizim ekonomik
- dobësim të besimit ndërkombëtar
Ky ishte qëllimi.
Jo vetëm dëm teknik – dëm gjeopolitik.
Përfundim: Serbia u përpoq ta manipulojë botën – por aktakuza i çon poshtë gjithë gënjeshtrat
Rasti i Ibër-Lepencit është shembulli më i pastër i mënyrës se si Serbia tenton të përdorë krimin, propagandën dhe lobimin për të ndërtuar një imazh të rremë.
Por këtë herë, ka dështuar.
Tani Kosova duhet të jetë:
- e qartë
- e guximshme
- e artikuluar
- e koordinuar
Ky proces nuk është thjesht gjykim i tre terroristëve.
Është gjykimi i narrativës së Serbisë, gjykimi i propagandës së saj, gjykimi i rolit të saj destabilizues në Ballkan.
E vërteta më në fund ka dalë.
Dhe kur e vërteta del, propaganda nuk ka më frymë.
