Shqipëria përballet me rrezikun e zhdukjes nga bërlloku i pavlerë

Nga Aurel Dasareti, USA, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike

Nuk e ndjej se kam ndonjë konflikt interesi me këtë krijesë mafioze (nuk e njohim njëri-tjetrin, dhe ai jeton në Shqipëri, unë në USA), por megjithatë jam shumë kritik ndaj veprave pise të tij dhe shkruaj me fakte atë që di dhe mendoj për qëllimin dhe rolin e krye-bërllokut në shkatërrimin: Tradhtinë ndaj Vendit, Shqipërisë, dhe shfuqizimin, shpërbërjen,  zhdukjen e Kombit Shqiptar.

***

Bërllok i zgjuar. E bëri rrëmujë Shqipërinë. Delet e trembura të grigjës i binden bariut, dhe së bashku me pulat gjumashe nuk reagojnë. Indiferentë, nuk çohen të rezistojnë-të luftojnë për të mirën e vetvetes, për ardhmërinë e fëmijëve dhe mbesave-nipërve. Dhe, bërlloku i përdor, i shfrytëzon, i manipulon, i vjedhë, i varfëron, i keqtrajton, i tradhton, i shkatërron dhe drejtë shfarosjes përfundimtare i çon.

Historia botërore është plot me të çmendur; Shqipëria ka dy nga më të çmendurit.

Një diktator i droguar, me mjekër e regjimit mafioz kriminal, antishqiptar si Edvin Kristaq Rama, dhe një diktator me kravatë si Enver Hoxha. Asnjëri prej tyre nuk është zgjidhja për Shqipërinë.

Njëri nga këta nuk është më në këtë botë. Po ky tjetri me ndihmën e varfërisë së qëllimshme zbrazi Shqipërinë nga shqiptarët duke kryer spastrimin etnik të tyre, gjenocid.

Dhe, ky bërllok i narko-shtetit bashkë me fekalet që e rrethojnë kanë vjedhur me miliarda euro për djegës që nuk ekzistojnë. Ka nënshkruar kontrata me dashakëqijtë e huaj që ta shndërroje Shqipërinë në një kamp masiv “refugjatësh” nga e gjithë Afrika, Azia dhe Lindja e Mesme. Duhet përmbysur menjëherë. Me çdo kusht. Populli duhet ta kap për zverku dhe nxjerrë nga Kuvendi drejt në burg që mos shohë kurrë më dritën e diellit; ose ta hedhë menjëherë në koshin e plehrave.

***

Çfarë është tipike për një diktaturë?

“Një sistem qeverisjeje në të cilin një person ose një grup personash uzurpon padrejtësisht pushtetin dhe e ushtron atë pa kufizim.”

Cili është përkufizimi i diktaturës?

Diktatura është një sistem qeverisjeje në të cilin një parti e vetme, një junta ushtarake ose një diktator i vetëm qeverisës ka pushtet. Diktaturat quhen totalitare kur fuqitë qeverisëse ndërhyjnë, nënshtrojnë dhe kontrollojnë të gjitha aspektet e shoqërisë civile, dhe autoritare kur pushtetet qeverisëse sundojnë vetëm mbi një aparat të kufizuar shtetëror.

Çfarë do të thotë diktaturë?

Diktatura (të urdhërosh, të komandosh) është një sistem qeverisjeje pa asamble popullore dhe gjyqësor të pavarur. Në një diktaturë, janë pak ata që vendosin, ndërsa opinioni publik luan pak ose aspak rol. Liria e shprehjes është shumë e kufizuar ose mungon plotësisht.

Një shoqëri është diktaturë kur një klasë është në pushtet dhe përcakton politikën – e dikton – në përputhje me interesat e saj. Për sa kohë që një klasë e dikton politikën e vetme, sundon diktatura e asaj klase – pavarësisht nëse klasat e tjera kanë të drejta dhe liri të caktuara.

***

Liria e shprehjes

Është e drejta për të shprehur mendimin tënd pa u ndjekur penalisht – dhe pa u nënshtruar kërcënimeve apo dhunës. Liria e shprehjes është thelbësore për funksionimin e demokracisë. Në të njëjtën kohë, në disa raste të veçanta, liria e shprehjes mund të bëjë që njerëzit të ndihen të ofenduar ose të tallur për shkak të shprehjeve të njerëzve të tjerë.

Çfarë është liria e fjalës (shprehjes) me pak fjalë?

Me pak fjalë, liria e fjalës ka të bëjë me të drejtën për të thënë dhe menduar atë që dëshironi. Mund të demonstroni, të shkruani në një gazetë ose të flisni me zë të lartë për mendimet tuaja. Mund të duket e çuditshme të ndëshkosh dikë për mendimin e tij. Por në disa vende të botës (përfshirë Shqipërinë aktuale) mund të shkoni në burg ose të dënoheni me vdekje nëse nuk jeni dakord me ata që sundojnë vendin (siç është rasti i Kryetarit të PD (opozitës, Sali Berishës, të cilin e burgosi kryekrimineli i regjimit të Shqipërisë Edvin Kristaq Rama dhe njëra nga nuset e tij Irena Gjokaj (gjykatësja e paaftë për të gjykuar Berishën pasi është e përfshirë në konflikt interesi).

Çfarë është pozitive për lirinë e fjalës?

Është e rëndësishme në vetvete sepse çdokush duhet të ketë të drejtën të shprehë mendimet e tij, të marrë, shkëmbejë dhe ndajë informacione dhe mendime. Është gjithashtu thelbësore për promovimin dhe realizimin e të drejtave të tjera të njeriut. Në të njëjtën kohë, liria e shprehjes është një parakusht për zhvillim, shtet ligjor dhe demokraci.

Cili vend ka lirinë më të keqe të fjalës?

Më e keqja është në Rusi, Serbi, “Maqedoni”, Kubë, Iran, Bjellorusi, Eritrea, Turkmenistan, Uzbekistan dhe Korenë e Veriut.

Cili vend nuk ka (nuk lejohet) asnjë liri e shprehjes?

Shqipëria.

Harrova të them se Shqipëria ka liri të fjalës vetëm për shqipfolësit dobiç me prejardhje të dyshimtë, mashtrues (“analistë” dhe media pise antikombëtare) që kanë shitur prapanicën te diktatori më i fëlliqtë i rruzullit tokësor.

Pse më i fëlliqtë?

Sepse diktatorë të tjerë sundojnë vendin e tyre, por asnjëherë nuk ia shesin atë asnjë vendi tjetër. Ndërkohë ky nudisti kriminel mafioz antikombëtar nga Shqipëria po ua shet tokën e shqiptarëve të gjithëve, vetëm për të shpëtuar nga burgu prapanicën e tij…

Serbisë ia jep dhuratë Kosovën…

***

Përjashtimi (paaftësia) në gjykata

Do të thotë se ka diçka që mund të dobësojë besimin se gjyqtari vepron në mënyrë të paanshme (neutrale). Disa rrethana, për shembull që gjyqtari është anëtar i ngushtë i familjes ose ka një miqësi të ngushtë me njërën nga palët, rezulton automatikisht me përjashtim.

Kur jeni të paaftë në një rast?

Paaftësi do të thotë që një person nuk mund të merret me një rast për shkak të lidhjes së tij me rastin ose personave që mund të preken nga rezultati i çështjes. Personi i paaftë as nuk mund të marrë vendim për çështjen, të marrë pjesë në hetim dhe as të marrë pjesë në vlerësimin e tij.

Çfarë do të thotë kur një person është i paaftë?

Fakti që një person është i paaftë (ose “i pavlefshëm”) në kuptimin juridik do të thotë se ekzistojnë rrethana që janë të përshtatshme për të dobësuar besimin në paanshmërinë e personit në fjalë në një çështje të caktuar. Nëse jeni të paaftë, nuk duhet të merrni pjesë në trajtimin dhe vendimmarrjen në rastin konkret.

Kush mund të jetë me aftësi të kufizuara?

Si zyrtar ose punonjës i zgjedhur, do të s`kualifikoheni nëse keni lidhje me një çështje ose palët në çështje, gjë që ka të ngjarë të krijojë dyshime nëse do ta trajtoni çështjen në mënyrë objektive dhe të paanshme. Dispozitat ligjore për kompetencën diskutohen në Ligjin e Administratës së shtetit përkatës.

Kush e vlerëson nëse një zyrtar është i paaftë? (Jo kompetent në rastin përkatës).

Pika e nisjes është që nëpunësi/përfaqësuesi i zgjedhur, gjyqtari (si në rastin e gjyqtares mafioze Irena Gjokaj ndaj Sali Berishës) duhet të vendosë vetë nëse është i paaftë, dhe mundësisht të japë dorëheqjen (të mos merret me rastin përkatës. Nëse (me vetëdije) nuk e bën këtë vetë, domethënë se nuk respekton Ligjin të cilin e përfaqëson, duhet të dënohet, sipas Ligjit. Të burgoset automatikisht. Asnjë arsyetim: “më detyroi filan bajga, më detyroi filan plehu, më detyroi filan fëlliqësira…” bla-bla-bla.

Si të vlerësohet kompetenca?

Në vlerësim duhet vënë theksi, ndër të tjera, nëse vendimi mund të sjellë “përparësi, humbje apo disavantazh të veçantë për atë apo dikë me të cilin ai (ajo) ka një lidhje të ngushtë personale”. Në dispozitë, vendosen kushte që marrëdhënia e veçantë duhet të jetë “e përshtatshme për të dobësuar besimin në paanshmërinë e tij (saj)”.

***

Krimineli Ramoviç duhet rrëzuar nga pushteti. Nuk ka rëndësi se cili vjen pas tij, vetëm ai termit të burgoset për Tradhti Kombëtare, për Tradhti të Lartë. Për gjenocidin që me porosi të armiqve shekullor të Kombit tonë kryen ndaj Shqiptarëve.

Nuk ka më rëndësi se çfarë ngjyre është macja, për sa kohë që kap minjtë.