PROFESORI PENSIONIST SI MODEL I NJERIUT AMBICIOZ DHE ANGAZHIMEVE KONKRETE

Në foto, nga e djathta në të majtë: profesor Jahja Halabaku dhe autori i tekstit Hamza Halabaku

Shkruan: Hamza HALABAKU

Shumica e banorëve të fshatit Pozharan, komuna e Vitisë, i përkasin fisit Thaç dhe të këtij fisi janë edhe farefisnia e Halabakëve, lagje kjo që tani ka më shumë se njëqind shtëpi, ndërsa pjesëtarë të farefisit Halabaku ka edhe në Prishtinë, në Zvicër, në Gjermani, në Austri, në Londër e përtej Atlantikut. Halabakët e Pozharanit nga koha që unë mbaj mend dhanë shumë mësues, arsimtarë e profesorë jo vetëm për fshatin e tyre.

Njëri nga intelektualët që zë vend të merituar në familjen e Halabakëve të Pozharanit, është edhe Jahja Halabaku, i cili në vitin 1965 ka mbaruar Shkollën e Lartë Pedagogjike – Dega e Matematikës në Prishtinë, me një notë të lartë mesatare. Menjëherë pas kryerjes së Shkollës së Lartë Pedagogjike, ka filluar me punë në Shkollën Fillore në fshatin e lindjes, në Pozharan, ku më herët kishte qenë nxënës i dalluar në mësime e sidomos në lëndën e matematikës. Nxënësve të klasave të larta të Shkollës Fillore të Pozharanit, për katër vite me radhë, Jahjaja u kishte shpjeguar me zë të ultë e të kuptueshëm, qartë e me përpikëri lëndën e matematikës. Katër vite më vonë, një vit të tërë shkollor, lëndën për të cilën ishte kualifikuar në SHL Pedagogjike në Prishtinë, u kishte ligjëruar nxënësve të Gjimnazit të rregullt në Ferizajt.

Në vitin 1975, Jahja Halabaku diplomohet në Fakultetin e Shkencave Matematiko – Natyrore, Dega e Matematikës në Prishtinë dhe e kishte fituar titullin e profesorit të kualifikuar për të dhënë mësim në cilëndo shkollë të mesme. Nga shtatori i vitit 1969 e deri në vitin 2001, për tridhjetë e dy vite me radhë, profesor Jahja Halabaku, ka përhapë dijen e lëndës së matematikës në Gjimnazin “Kuvendi i Lezhës” në Viti.

Më ka ndodhur shpeshherë që të takohem me ish-nxënësit e profesorit Jahja, qoftë ata të Shkollës Fillore të Pozharanit, apo ata të Gjimnazit të Vitisë dhe Gjimnazit të Ferizajt, të cilët kishin fjalë miradije për profesorin e tyre. Shumica e tyre kishin bindjen se ishte e pamundur që të mos kuptohet lënda e matematikës që e shpjegonte profesor Jahja Halabaku. Sepse, ai jo vetëm që ishte një njohës i shkëlqyeshëm i lëndës së matematikës, por edhe një pedagog shembullor që dinte t’ia afron nxënësit materien që e shpjegon, duke e menaxhuar në mënyrën më të mirë orën e mësimit. Aty ku ligjëron profesor Jahjaja, vërtetë, është orë e kuptueshme mësimi që ai e mbanë me autoritet dhe e mbikëqyr me kujdes rrjedhën e saj.

Njeri i fjalëve dhe i veprave

Matematika na mëson të jemi të përqendruar dhe të përgjegjshëm për atë që bëjmë, thotë shpeshherë Jahjaja. Unë mendoj që saktësia është një karakteristikë e matematikanëve, pasi çdo nocion dhe fenomen ka një përkufizim të saktë dhe të qartë dhe kjo mbase ndikoi që edhe Jahja Halabaku, si arsimtar dhe profesor i përkushtuar në lëndën e matematikës, të jetë përherë njeri i fjalëve dhe i veprave.

Nga viti 1989 e deri në vitin 2000, profesori Jahja bëhet drejtor i Gjimnazit “Kuvendi i Lezhës” në Viti. Më vonë, nga maji i vitit 2001profesori i matematikës, Jahja Halabaku, angazhohet në Drejtorinë Komunale të Arsimit në Komunën e Vitisë, të cilën e udhëhoqi deri në vitin 2004. Gjatë karrierës së tij shumëvjeçare në arsim, Jahjaja dha një kontribut të jashtëzakonshëm për edukimin dhe arsimimin e shumë gjeneratave, ndërsa u dallua edhe si luftëtar i pakompromis për të drejtën e arsimimit të shqiptarëve në Kosovë.

Profesor Jahja Halabaku si një intelektual i dalluar dhe arsimdashës ishte i ndjekur nga pushteti serb. Ai është dënuar dy herë nga Gjykata e Vitisë, në kohën kur në Kosovë çdo gjë mbikëqyrej nga pushtetit i forcave serbe që shin instaluar që nga 5 korriku i vitit 1990. Sipas Aktvendimit UP. I nr. 4797, datë 14 tetor 1992, deri sa ishte në detyrën e drejtorit të Gjimnazit “Kuvendi i Lezhës”, në Viti, dënohet me 60 ditë burg për shkak se më 12 e 13 tetor të vitit 1992, “ka organizuar tubim të pa lajmëruar, me nxënësit, mësimdhënësit dhe qytetarët shqiptarë dhe pas atij tubimi i ka dërguar drejtorit të gjimnazit (Petar Dajiq), kërkesë me shkrim, të cilën e ka nënshkruar vet, për lirimin, respektivisht hapjen e klasave apo hapësirave të mësimit në mënyrë që të zhvillohet mësimi në gjuhën shqipe për nxënësit shqiptarë të gjimnazit”. Në këtë aktvendim gjykate thuhet se “i akuzuari Jahja Halabaku i ka keqpërdorur nxënësit, arsimtarët dhe qytetarët shqiptarë, dhe me organizimin e tubimit e ka rrezikuar sigurinë dhe rahatinë e qytetarëve të tjerë, respektivisht e ka prish rendin dhe qetësinë publike”.

Katër muaj më vonë, me 4 shkurt 1993, tani me Aktvendimin Up. I nr. 4962 Gjykata e Komunës së Vitisë, të cilin atë kohë e udhëhiqnin kuadrot serbe të instaluara nga pushteti i Republikës së Serbisë në krye me Sllobodan Millosheviqin, profesor Jahja Halabakun, e dënon me gjobë prej 50.000 (pesëdhjetë mijë) dinarësh, ose me dënimin me burg prej 30 ditësh.

Profesori Jahja nuk i konsideronte të papritura vendimet e gjykatës së asaj kohe për dënimin e tij, pasi ai po bënte përpjekje për të hap shkolla dhe për të shpërndarë dije për nxënësit shqiptarë në atë periudhë, të okupimit klasik që i kishte bërë Serbia Kosovës, duke i zënë frymën çdo gjëje që frymonte shqip në Kosovë e veçanërisht fushës së arsimit dhe edukimit shqip.

Kultivues i pasionuar i luleve, pemëve dhe bletëve

Profesor Jahjaja nga 11 shtatori i vitit 2009, është në pension, por jo edhe në pushim si shumë njerëz të brezit të tij, që dalin e rrinë kafeneve të qyteteve apo edhe të fshatrave, me që tani kemi shumë sosh edhe nëpër fshatra, ose ulen pranë aparateve televizive dhe shikojnë filma, debate, emisione kulturore, ngjarje historike e tjera.

Profesionisti i dijshëm dhe i përkushtuar jo vetëm në lëndën e matematikës, si dhe intelektuali shembullor që gjithë përvojën e tij në punë e kaloi në përpjekjet për edukimin e shumë brezave shkollarësh, tani si pensionist është shembull i njeriut ambicioz, që kohën e kalon me angazhime konkrete. Ai para shtëpisë së vet e ka rregulluar oborrin për mrekulli. Aty ka bërë një kopsht të shkëlqyer pemësh dhe lulesh. Profesori ka mbjellë me dorën e vet shumë lloje pemësh dhe hapësirën në mes trupave të pemëve, çdo pranverë, e mbushë me lule të llojeve të ndryshme. Të kënaqet syri kur sheh lulet shumëngjyrëshe, por edhe frutat e pemëve.

Në kopshtin e tij profesori ka edhe disa koshere bletësh, të cilat thithin nektarin e luleve dhe të pemëve. Pra profesor Jahjaja është bërë një kultivues i pasionuar i luleve, pemëve dhe bletëve. Me bukurinë e ngjyrave të luleve dhe të frutave të pemëve kënaqen edhe bletët për të cilat kujdeset shumë profesori dhe natyrisht, jo vetëm ai po, edhe ata që e vizitojnë, kur është koha e mbledhjes së mjaltit, e shijojnë atë, kurse profesori dhe familja e tij kanë edhe dobinë e tyre materiale…