Premtimet elektorale, hyrje në kredi e politikanëve!

Shkruan: Florim Zeqa

Marrja e besimit të qytetarëve nga ana e politikanëve është e njëjtë sikurse marrja e një kredie bankare, kthimi i së cilës fillon nga muaji vijues dhe vazhdon deri në ratën e fundit. Për dallim nga bankat që i ndëshkojnë me kamata të larta borxhlinjët e këqinjë, elektorati (banka popullore) duhet t’i ndëshkon politikanët mashtrues për mosmbajtje të premtimeve!

Llogaridhënja duhet të jetë permanente

Në raste kur politikanët nuk i mbajnë premtimet, ndëshkimet nga elektorati duhet të jenë shpejta dhe të menjëhershme në zgjedhjet e radhës, e jo të pritet 20 vjet derisa të shndërrohen në pronar të shtetit dhe institucioneve duke kapur çdo segment të jetës.

Dukuria e premtimeve mashtruese të politikanëve të papërgjegjshëm nuk do të ndërpritet asnjëherë pa kërkim të llogaridhënjes së vazhdueshme për secilin premtim të dhënë!

Qytetarët e Kosovës nuk duhet të mirren me atë çfarë ndodh në politikën e lartë ndërkombëtare apo politikën globale, por të mirren me politikën e brendshme, gjegjësisht të asaj se çfarë po realizojnë pushtetarët nga premtimet e tyre elektorale!

Është e drejtë legjitime e qytetarëve që t’u kërkojnë llogari politikanëve për besimin apo kredidhënjen (voten) në këmbim të mirëqenjes dhe përmirësimit të kushteve për jetë normale dhe dinjitoze!

Realizimi i premtimeve elektorale matet me mirëqenjen e qytetarëve

Kërkesat e qytetarëve për llogaridhënje permanente, i bën politikanët të jenë më të kujdesshëm në përmbushjen e premtimeve elektorale, në të kundërtën, ata do të bëhen akoma më të papërgjegjshëm dhe jo transparent në veprimet e tyre.

Sa më këmbëngulës të jenë qytetarët në të drejtat e tyre, aq më të përgjegjshëm do të bëhen kredimarrësit (politikanët). Kredidhënësi (qytetari) nuk duhet lejuar që kredimarrësi (politikani) të abuzoj me besimin (votën) e tyre për interesa personale.

Kthyerja e borxheve të politikanëve apo realizimi i premtimeve elektorale matet me mirëqenjen e qytetarëve, respektivisht me hapjen e vendeve të reja të punës, përmirësimin e infrastrukturës ligjore, forcimin e sistemit të drejtësisë, përmirësimin e sistemit shëndetësorë, arsimor dhe kulturor,…etj, e jo me shkarkime/ngarkime politike të bordeve dhe agjensioneve, gjegjësisht të emërimeve partiake dhe familjare në krye të institucioneve shtetërore dhe publike.

Pra, janë veprimet praktike e jo gjuha populliste, janë investimet e drejtëpërdrejta që prekin jetën e qytetarëve e jo patriotizmi patetik-folklorik në kancelaritë e Brukseslit dhe Washingtonit. Për arsye se, gjatë 13-14 vjetëve të fundit kemi pasur paraqitje të shumta dhe dinjitoze të diplomatëve tonë në takimet ndërkombëtare, por rezultati i tyre ishte i barabartë me zero (0)!

Në nivelet e larta ndërkombëtare më shumë e kuptojnë gjuhën realiste dhe të argumentuar me fakte sesa gjuhën patriotike të varfër me fakte!

Ka kaluar koha e pritjeve të gjata

Qytetarët nuk do ta presin qeverinë e re 20 vjet siq i priten qeveritë paraprake në përmbushjen e premetimeve (obligimeve) kushtetuese. Çdo ditë e më shumë jemi dëshmitar të reagimeve të qytetarëve të vendit, të atdhetarëve dhe intelektualëve të mirëfilltë që i drejtohen kryeministrit të vendit për përmbushjen e obligimeve apo të kthimit të borxhit (kredisë) ndaj kredimarrësit (qytetarëve).

Prandaj, sa më parë dhe pa humbur kohë kryeministri Albin Kurti duhet të filloj me kthimin e borxhit (kredisë) ndaj qytetarëve, duhet ta dëshmojë veten në rrafshin praktik, duke kaluar nga fjalët në vepra për të mos mbetur retorik.

Në momentin që ligji për konfiskim të pasurive të paligjshme të jetë gati, të parët që duhet të bien në grepin drejtësisë për konfiskim të pasurive të paligjshme duhet të jenë ministrat milionerë në radhët e pushtetarëve aktual, për të vazhduar pastaj me intenzitet të shtuar me konfiskimin e pasurive qindramilionëshe dhe miliardëshe të politikanëve që për dy dekada rresht rropën e ç’rropën çdo gjë në këtë vend.

Vetëm në këtë mënyrë do të binden qytetarët e vendit për seriozitetin e qeverisë së re, në të kundërtën, shumë shpejtë do të bien në llumin e qeverive paraprake, saqë më nuk do të dallojnë për asgjë nga njëra-tjetra!

Mërgata nuk kërkon lëmoshë të 20 eurove në kufijë, por lirim të tatimit për shtëpitë dhe pronat e pashfrytëzuara në vendlindje, të cilat janë pak më tepër se gjobë shtetërore. Mërgata kërkon drejtësi dhe kushte të volitshme për investime, ka qenë, është dhe do të jetë e gatshme të përmbush të gjitha obligimet tatimore për bizneset dhe veprimtaritë afariste në shtetin e tyre.