Poeti Piro Kuqi

Nga Edison Ypi

Vdiq Poeti Piro Kuqi.

Nga uria ?

Jo nga uria. Nga uria vdesin fukarenjtë. Poeti Piro Kuqi ishte i pasur. Njëqind dollarot në muaj që i jepte shteti Poetit Piro Kuqi i mjaftonin e i tepronin për të ngrënë e për të pirë.

Nga të ftohtit ?

As nga të ftohtit. Shpella me tulla, kartona, dërrasa, ku jetonte Poeti Piro Kuqi e fuste erën dhe shiun nga të gjitha anët. Poeti Piro Kuqi i mbledhur me lecka ngrohej duke u rrënqethur nga zjarri i bukurisë së vargjeve që thurte, si për shembull; “ik moj gjethe nëpër natë, ikë mos më rri tek dera, se dimri ishte aq i gjatë, sa frikë po kam dhe nga pranvera”.

Poeti Piro Kuqi nuk vdiq nga të ftohtit, nga uria, dhe as nga ndonjë shkak tjetër material.

Poeti Piro Kuqi erdhi natën, shtyu portën, ndali në verandë, pa orgjinë që bëhej brenda, u skuq, u zverdh, u zbardh, u nxi, u lemerit, dhe iku.

Po kush ishte Poeti Piro Kuqi ?

Është më lehtë të përgjigjesh kush ishte Jezu Krishti se kush ishte Poeti Piro Kuqi.

Poeti Piro Kuqi ishte një kujnajë njerëzore përsosmërisht e mbyllur dhe e mbytur. Prezenca e tij ishte mungesa e tij. Poeti Piro Kuqi nuk erdhi në jetë për t’u dukur, por për t’u zhdukur. Vdekëtarët banalë lodhen të bien në sy me prezencë. Poeti Piro Kuqi ishte nga fort të rrallët të cilët mbi qiellin e zi të botës sonë vijnë e ikin si kometat për të sfiduar dhe zhvleftësuar rregullin në dukje të pandryshueshëm të rënies në sy me prezencë.

Poeti Piro Kuqi ishte një arratisje e vullnetëshme në honin e errët të ekstazës medituese.

Skllav i përulur i fjalës së zgjedhur, Poeti Piro Kuqi i pamposhtur na la shembullin e rrallë të Poetit që refuzoi çdo kompromis me materialitetin.

Një strehë më të rehatshme dhe disa orendi, Poetit Piro Kuqi mund t’ja jepte kushdo. S’ishte ky problemi. Problemi, zgjidhja e problemit, çudia, fati, mrekullia, shenjtëria, ishte se Poeti Piro Kuqi qe refuzues i materialitetit deri në vetëflijim.

Nuk e refuzoi jeta Poetin Piro Kuqi.

Poeti Piro Kuqi refuzoi jetën.

Nuk foli. Nuk udhëtoi. Nuk bleu. Nuk konsumoi. Ndoshta as nuk hëngri e as frymë nuk mori.

A ishte i ndjeshëm Poeti Piro Kuqi ?

Sa s’thuhet, sa s’shkruhet, sa s’shikohet, sa s’dëgjohet, sa s’ulëritet, sa s’llogaritet, sa s’dihet, sa s’njihet, sa s’këndohet, sa s’filmohet, sa s’gdhëndet, sa s’kuptohet, sa s’besohet.

Poeti Piro Kuqi nuk ngjante me asnjë dhe me asgjë.

Poeti Piro Kuqi nuk jetoi kohën tonë, që është e matëshme, e pjesëshme.

Poeti Piro Kuqi jetoi kohën e Tij, të pamatëshme, të pafundme.