Edhe pse shqiptarët harrojnë, serbët nuk e harrojnë vetveten. Moj Shqipëri shumë po gabon!
Shkruan Fahri Xharra
Në Galerinë e Arteve në Tiranë ishte hapur më 17 shtator 2015 ekspozita për një ngjarje të madhe të historisë së Serbisë gjatë Luftës I Botërore, e njohur si “Tërheqja e madhe”.
“100 vjet më parë, në fillim të Luftës I Botërore, Mbretëria Serbe u gjet përballë një sulmi frontal të ushtrive gjermano-austro-bullgare.
Duke mbetur pa rrugëdalje, armatat serbe, të demoralizuara dhe pa shpresë, u detyruan të tërhiqen nëpërmjet maleve të Shqipërisë.
Shtigjet plot borë dhe malet e ashpra, mungesa e ushqimeve dhe tifoja e morrave, bëri që kur trupat serbe të dilnin në bregdetin shqiptar, të kishin lënë pas një varg të gjatë me kufoma.
Historia serbe flet për humbjen e 150 -200 mijë ushtarëve dhe civilëve serbë.
E gjithë familja mbretërore serbe, e hipur në qerre dhe e tërhequr nga buaj të paushqyer prej një jave, mbërriti në shtëpinë e Esat Pashë Toptanit, ku pasi morën veten, me anijet franceze, arritën të largoheshin nga Shqipëria.
Kjo tërheqje tragjike dhe humbjet e mëdha të serbëve hynë në histori si “Tërheqja e Madhe”, një histori krejt e panjohur për opinionin tonë.
Për këtë arsye dhe në mbështetje të thirrjes së UNESCO-s për përkujtimin e ngjarjeve të mëdha të Luftës së Parë Botërore, AKB organizon një ekspozitë nga kjo ngjarje historike me foto nga Arkivi Ushtarak i Beogradit dhe të mbështetur nga Konsullata Austriake e Nderit e Shkodrës dhe Ambasada e Republikës së Serbisë..
Kurse Serbia me 15 Shtator 2021 në Beograd:
Serbia e Aleksandër Vuçiqit është duke e marrë shumë seriozisht thirrjen e për të harruar të kaluarën dhe për të shikuar në të ardhmen: kjo është një pamje nga Beogradi mbrëmë. Uniforma të vjetra, gjuhë e vjetër, politikanë të vjetër, kërcënime të vjetra, ikonografi e vjetër hegjemoniste, lamentime e përvajtime mbi «serbët e kërcënuar» në rajon, që në përkthim i bie: kërcënime nga Beogradi ndaj popujve të tjerë. Po mungojnë vetëm eshtrat e Car Llazarit, të nxjerra nga dheu për t’i shëtitur mes serbëve.
Për ditën e sotme (15.09.2021) Vuçiq ka shpikur një festë të re: “ditën e unitetit serb, të lirisë dhe të flamurit kombëtar”. Do të kujtohet 15 shtatori i vitit 1918, kur “serbët shpërthyen frontin e Selanikut”, pastaj ushtria serbe marshoi drejt Kosovës (të cilën e ripushtoi) dhe u kthye edhe në Serbi, prej nga ishte ndjekur nga Austro-Hungaria më 1914/1915 pasi një rrjet terrorist serb (i tipit të Al-Kaidës së sotme) kishe vrarë në Sarajevë – më 28 qershor 1914 – trashëgimtarin e fronit austro-hungarez, Franz Ferdinandin. Ushtria serbe kishte ikur nëpër Shqipëri, pjesërisht falë garancive që ia kishte dhënë Esad Pashë Toptani.
Vuçiq ditë më parë u bëri thirrje prindërve serbë që të martën, më 14 shtator, të vijnë me fëmijët e tyre te Shtëpia e Mallrave Ushçe në Beograd, ku ushtria do të prezantojë armët që ka blerë viteve të fundit. Sepse ushtria serbe, kështu ka thënë ministri i Brendshëm serb Aleksandar Vulin, duhet të jetë gati për të mbrojtur serbët “kudo ku jetojnë ata”. Një kërcënim i hapur ndaj Kosovës, Bosnjës, Malit të Zi.
Por mos u habiteni fare nëse ndonjë pushtetar i Tiranës duke shikuar pamjet nga Beogradi bërtet: “Albin Kurti i ka fajet”. ( Ancient Illyria )