Cikël poezish: SA MË KISHTE MARRË MALLI…

Sejdi BERISHA:

 

TË GJITHA DYERT T’I HAPA…

 

1.

Të prita e të prita

Nuk erdhe as me buzëqeshje

As me pikëllimin e kohës

E shekujt vinin e shkonin vetëm

Me ledhatimin e atij parfumit

Që dhembjet i josh

 

2.

Të prita e të prita

Kisha shpresë se do vish

Dhe do ma thuash vetëm një fjalë

Edhe e trisht nëse do ishte

Të prisja te të prekë

Diku në gjumin e thellë

Atje ku ëndrrat më ledhatojnë

Me atë lëngun e ankthit

 

3.

Dhe prapë të prisja

Të gjitha dyert i hapa

Gjithçka hapa

Edhe drynat e ndryshkur

Në dyert e ferrit

Atje ku e kanë burgosur lumturinë

 

4.

Të prisja

Bile një qirinj ta ndezim

Mbi librin kurrë të hapur

Aty në mesin e shtëpisë

Ku e rrahin të gjitha erërat

Dhe mbi te t’i vëmë duart

Për të thënë diçka

Për ta ofruar melhemin e jetës

 

5.

Të prita dhe nuk erdhe

As si kalorës i pritjeve

As si luftëtar i plagosur

Me mallin e derës së oborrit

Dhe nuk erdhe se nuk erdhe

Edhe pse të gjitha dyert  t’i hapa

Të gjitha dritaret

Ku puthet malli e shikimi

 

6.

Shumë jam mërzitur

Për heshtjen e dyerve

Për pritjen e flladit

Në dritaret me qerqi të kalbura

 

7.

Të prita edhe në agun e dritës

Edhe në mëngjesin e kristaltë

Por ti nuk erdhe

 

8.

Në fund

Në çdo dritare

Në çdo prag dere

Në çdo dorezë

Edhe në drynat me dihatje ndryshku

Gjithkund hasa nga një gjurmë puthjeje

E në dyert e hapura

Pritjet dridheshin si thupra n’ujë

Në mes të shtëpisë mbi një rrogoz jete

Dashuria ishte strukur e strukur

Kishte ngelur pa të zotët e vetë

Dukej si qyqe

As pa fole të shpendëve tjerë

 

9.

Dyert e dritaret e hapura

Çfarë ishin ato

Ishin vetëm stuhi shpirti

Apo alfabet pa shkronja…

 

(Pejë, e martë 22 qershor 2021)

 

 

NË DHOMËN E KËSHTJELLËS SË DHEMBJES

(Sa më kishte marrë malli…)

 

1.

Në dhomë

Heshtja si dihatje

Varë në mur fotografi e vjetër

Ku ta di se e kujt

Rrjetë merimangash e mbronin

Nga vetmia e historia e djegur

 

2.

Te dera

Një palë opinga me rregëzina

Me vite s’i kishte mbathur kush

Se, kishin ikur nga vatra

Diku larg malli për t’i djegur

 

3.

Në divan

Dy jastëk ngulfatur me pluhur

Etja për njeriun

Ua kishte verbuar pritjet

 

4.

Një libër në raft

Ngelur rob i fjalës

Minjtë kishin bërë luftë

Faqet për t’ia shfletuar

Ishin kureshtarë të dinin

Çfarë ka brenda kopertinave

Mbi te si dhuratë

Kishin lënë disa kakërdhia

Edhe tavanin brejtur e kishin

 

5.

Në dhomë

U ula dhe ia plasa vajit

Sa më kishte marrë malli

Se për kë nuk e di

Por e tërë ajo heshtje fantazmë

Trupin dhe mendjen ma kapërtheu

 

6.

Rrethuar më kishte fotografia

Me rrjetë merimangash e mbështjellë

Vetmia dhe historia e djegur

Opingat me rregëzina

Edhe jastëkët me pluhur

Libri nga rafti

Minjtë me kakërdhia

Të gjithë

Rend me rend më ledhatonin

Kur desha të brof në këmbë

Me rrjetë merimange

Të tërin më kishin lidhur

Me pluhur më kishin sheqerosur

Rri këtu më qortuan

Na ke neve përgjithmonë

 

7.

Sa më kishte marrë malli

Se për kë nuk e di

 

8

Ktheva kokën kah dera e dhomës

I kishin vënë dry që nuk çelet

E me ndryshk sipër si dyllë i kuq

Në dritare rrezet vajtonin kohën

Në oborr

Qeni i shtëpisë

Eshtrat si gjurmë i kishte lënë

 

9.

Varë në mur

Pashë edhe një orë me qostek

Ajo me tik-takun e saj

Rrihte minutat me akrepat e thyer

 

10.

Ia afrova veshin orës

Iu bashkova tik-takut të saj

Më tradhtoi gjumi

Si ileti që të merr përgjithmonë…

 

11.

Sa më kishte marrë malli

Se për kë nuk e di…

 

 

THJESHTË PO BIE SHI…

 

1.

Thjeshtë

Po bie pak shi

E dhembjen time ma ujitë

2.

Thjeshtë

Po bie pak shi

Në shpirtin tim kujtimet m’i lagë

 

3.

Thjeshtë

Po bie pak shi

Në sytë e mi shikimin ma përmallon

 

4.

Thjeshtë

Po bie pak shi

Të tërin më ka lagur

 

5.

Thjeshtë

Pak shi po bie

Ëndrrat po m’i lagë

Që kanë ngelur me stuhitë duke u përplasur

 

6.

Thjeshtë

Po bie pak shi

Në shpirtin tim të rënduar

Me rrogoza jete

 

7.

Sa mirë

Thjeshtë po bie pak shi

Jetën si perlë të humbur

Po ma lagë mirë e mirë

 

8.

Thjeshtë

Po bie pak shi

E po m’i lagë pritjet e netëve që nuk vijnë

 

9.

Thjeshtë

Po bie pak shi

Që ma vjedh vetveten

E ma tretë diku në dete

 

10.

Thjeshtë

Po bie pak shi

E ma lagë edhe kokrrën e diellit në perëndim

 

11.

Thjeshtë

Po bie pak shi

Në damarët e trupit tim

Qull më është bërë

Kënga ime e pa kënduar

 

12.

Thjeshtë

Sa mirë

Po bie pak shi mbi mua…