Bastard

Nga Edison Ypi

Bëre çmos të vazhdoje të rrije i pushtuar nga turku, sa edhe sot ke mall për ‘të.

Për themelues të shtetit nuk gjete ndonjë më të hajrit por dikend që më tepër se gjithçka ishte dallaverexhi.

Ta sollën një Princ serioz me të qeveris, e largove duke e tremb se do e bëje synet.

Njërin prej më të iluminuarve dhe më të përkushtuarve që pate, e degdise në Amerikë ku e shpërdoroi atdhedashurinë dhe erudicionin duke pirë uiski nëpër restorante e duke e tallur Shqipërinë dhe shqiptarët.

Tjetrin, pasi e detyrove të vejë në Moskën e Leninit, e bëre Kryeministër me një revolucion qesharak. Jo për të qeverisur. S’dinte të qeveriste. Për t’i rënë pasditeve fyellit.

Nuk bëre kurrë ndonjë heroizëm a sakrificë.

Nuk u shquajte kurrë për asnjë punë të mirë.

Vetëm peqe-lepe, vetëm nënështrim, vetëm pajtim me më të keqen.

Gjatë luftës së parë të pushtoi kush desh’ pa asnjë qëndresë.

Gjatë Mbretërisë bëre çmos të mos pranoje shtet, rregull, rend.

Gjatë luftës së dytë ndihmove sa munde një grusht rrugaçësh në një luftë vllavrasëse me pasoja katastrofike.

Një grusht shqiptarësh, të vetmit që nuk deshën ta lenë Shqipërinë të tërën në dorë të pushtuesave, i shpalle tradhëtarë dhe kolaboracionistë, dhe sot e kësaj dite i shan e i mallkon.

Pas luftës u more dhjetra vite me skllavërimin dhe turpërimin e vetes.

U përule e u kërruse e u poshtërove sa s’ka bërë vaki.

Nuk po le të zezë pa bërë;

I fute paret nëpër piramida, dhe dogje e shkatërrove e vrave.

Mblodhe ku ishin e ku s’ishin kuçin e maçin, nga Turqia, Arabia, Kina, Filipinet, i nxorre me skaf në Itali. Jo pak prej fatzinjve u premtove Brindizin dhe i hodhe në Shëngjin, ose në det.

I shite motrat, bijat, kushurirat, i nise prostituta.

S’le pëllmbë toke pa e mbjellë me hashish.

Vrave dhe preve pa të lëvizur qerpiku babain, vëllain, motrën, gruan, të dashurën, farefisin, komshiun, ortakun.

Të është mbushur mendja se mënyrat më të ndershme për tu pasuruar janë ato më të pistat dhe më kriminalet; kultivimi dhe trafikimi i drogës, klandestinët, prostitutat, mashtrimi, korrupsioni.

Po e shet votën, pra po e këmben Lirinë, me një thes miell.

Nuk njeh mënyrë tjetër për tu punësuar veç asaj që gjatë fushatave elektorale t’i shërbesh një partie.

Ke kompromentuar pa kthim një nga shpikjet më të bukura të qytetërimit modern, Shoqërinë Civile. E ke kthyer në arenë çakajsh, në sofër hajdutësh pa asnjë lidhje me qëllimet për të cilat taksapaguesit paguajnë dhe ti i vjedh.

Po i shfrytëzon të punësuarit në mënyrë shtazarake.

Internetin po e shfrytëzon vetëm për të krijuar një profil që e dëshiron, një fytyrë që të mungon, një identitet që s’e ke, dhe sidomos për të bërë gjënë që di të bësh më mirë, për të shpifur dhe spiunuar.

U ke vënë rrugëve dhe shesheve të Shqipërisë emra rrugaçësh, halabakë, budallenj, vrasësa, mitomanë, deliranta, që nuk njihen për absolutisht asgjë tjetër përpos emrit të rrugës.

Ta çliroi Kosovën aleanca më e madhe ushtarake e planetit. U mburre sikur e çlirove vetë, dhe e bëre Kosovën vendin më mafioz të botës. Vend ku mund të kesh talent, por s’gjen dot punë, se t’i nxjerrin sytë partizanët. Mund të kesh tokë, por s’ke leverdi të kultivosh asgjë, se produktet i sjellin nga jashtë kontrabandistët. Dëshiron të jetosh në Kosovë, por nuk mundesh se të shurdhojnë fanatikët.

I zgjedh me votë politikanët dhe ligjbërësit, por nuk i respekton as ata as ligjet.

I hodhe në erë me dinamit Kishat dhe Xhamiat.

Je duke bërë të njëjtën gjë edhe sot me vendet e kultit që vinë t’i ngrenë të huajt.

Rezultati ?

Sa më tepër mbulohen besimtaret, aq më tepër zbulohen qefliet.

Sa më me kujdes i fshehin hiret konservativet, aq më pa teklif i zvogëlojnë brekët liberalet.

I spiunove, i degdise nëpër internime dhe burgje me mijëra. Tani po aq kriminalisht po sillesh me viktimat e tua, përndjekjen, të përndjekurit, pasojat, detyrimet.

Nuk e ke aspak problem, s’bën asnjë rezistencë, që hajduti të bëhet deputet, batakçiu ministër, banditi biznesmen, i korruptuari gjykatës, gdhëja shkrimtar, tuhafi artist, bythlëpirësi gazetar.

Gjithçka e bën vetëm për të vjedhur o i panginjur që do vetëm të marrësh dhe kurrë të japësh.

Të kënaq, të lumturon, të lehtëson, kjo mbrapështi.

Për të keqen ke dashuri, ke mall, ke nostalgji.

E mira të rri ngushtë, të sëkëlldis, të dhemb, të torturon.

Vuan kur e mira të vjen.

Mezi pret ta largosh.