Aktet solemne të shpalljes së pavarësisë së një kombi gjithmonë bartin një ngarkesë të madhe simbolike

Nga Blerim Latifi

Aktet solemne të shpalljes së pavarësisë së një kombi gjithmonë bartin një ngarkesë të madhe simbolike.

Delegatët e Kuvendit të Vlorës të nëntorit 1912, e kishin parasysh këtë dimension, prandaj edhe e kishin hartuar një procedurë, e cila duhej të reflektonte gjithë hartën etnike shqiptare, për të cilën do të shpallej Pavarësia e Shqipërisë.

Deklaratën e Pavarësisë e kishte shkruar një shkodran: Luigj Gurakuqi.

Kandidati i propozuar për kryeministër të qeverisë së parë të shtetit shqiptar, ishte një vlonjat: Ismail Qemali.

Propozimin e kandidaturës e kishte bërë një kosovar: Rexhep Mitrovica.

_________

Mbledhja e përbashkët e dy kuvendeve në prag të festës së 28 nëntorit, përtej fjalimeve të mbajtura aty me kujdesin e gjuhës diplomatike, na sjell në vëmendje disa fakte që nuk duhet t’i harrojmë kurrë:

– Pavarësia e Shqipërisë e shpallur me 28 nëntor 1912 u referohej të gjitha trevave etnike shqiptare, e jo Shqipërisë me kufijtë e tanishëm, të cilët u vendosën me 1913. Prandaj festa e 28 nëntorit është festë e të gjithë shqiptarëve.

– 28 nëntori ka frymëzuar të gjitha lëvizjet çlirimtare në Kosovë, përfshi Luftën e UÇK- së. Prandaj historia e tyre nuk mund të kuptohet jashtë narrativës kombëtariste shqiptare.

-Zhvillimet e kohëve të fundit në botë na tregojnë se besnikëria kombëtare vazhdon të mbetet modeli më efektiv i solidaritetit njerëzor dhe kusht themelor i funksionimit të demokracisë. Thënë ndryshe: nuk ka demokraci jashtë kuadrit të kombit-shtet. Prandaj Ideja e Bashkimit të Kosovës me Shqipërinë nuk paraqet një projekt nostalgjik, siç mundohen ta paraqesin snobët postnacionalistë, por një projekt të domosdoshëm gjeopolitik dhe demokratik.