Mendimi im është se bota në të cilën jetojmë do të ishte shumë më e varfur po të mos ishte letërsia.
Megjithatë letërsinë e bëjnë të pasur studiuesit e pa epur të saj.Njëri ndër këta studjues që pati përkushtim të pa shoq për letërsinë
është Xhavit Kryeziu,ish profesori im i gjuhës dhe letërsisë shqipe,i cili në jetën e tij si pishtar arsimi nuk ka rreshtur kurrë së ecuri,
së kërkuari për të hulumtuar përvojat me të cilat shpërndante rreze diturishë për të kompletuar
dhe pajisur të rinjët me burime njohurishë,për shkollën,gjuhën,letrarët e poetët e mëdhenjë të gjitha
kohërave.Duke mësuar mësimet që ai na i ofronte kam krijuar bindjen se letërsia është një instrument
thelbësor i lirisë.I çiltër,me dashuri shpirtërore,i përcaktuar që të bëjë çmos edhe të pamunduren
që çdo nxënës i tij të kapë thelbin e njohurisë për drejtshkrimin,komunikimin në gjuhë të pastër letrare
përsiatjet,konstatimet,përshkrimet e figurave të njohura letrare e historike,leximin dhe shtjellimin
e romaneve,Xhavit Kryeziu edukoi shumë gjenerata,të cilat nga ato kohë e sot ushqejnë një rrespekt
të madh për këtë pishtar të diturisë.Unë krenohem që kisha fatin të jem nxënës i tij,që u kalita
me njohuritë që mora nga ai,dhe ndajë një dashuri e rrespekt për te,kam mall të jem me te,hulumtoi
të lexoj nga ai,e çmoj si edukatorin dhe mikun më të madh që më përzemërsi më nisi në shtegun
i cili ishte plot burime drite.
Xhavit Kadri Kryeziu u lind më 24. 4. 1943 në Rogaçicë, komuna e Dardanës (Kamenicës). Shkollën fillore e mbaroi në vendlindje, Normalen në Gjilan (1965), ndërsa ShLP-në, Dega e Gjuhës e Letërsisë Shqipe në Prizren (1968). Fakultetin për të njëjtën degë e kreu në Prishtinë (pa shkëputje nga puna), Shkollën e Oficerëve Rezervë- Dega e Artilerisë Tokësore në Zarë të Kroacisë e që pas mbajtjes së praktikës ushtarake në Slloveni, merr gradën e nëntogerit dhe pastaj magjistroi në Fakultetin e Mbrojtjes Popullore. Në detyrën e mësuesit e arsimtarit ka punuar në shkollën e vendlindjes në vitet 1965-1973 (me ndërprerje). Në vitet 1973-1978 punoi në detyrën profesorit për lëndën e Gjuhës e Letërsisë Shqipe në Gjimnazin e Dardanës. Në vitin 1978 emërohet kryeshef në Organin e Mbrojtjes Popullore të kësaj komune, ku punoi deri në vitin 1988. Në qershor të këtij viti pushteti serb filloi fushatën e largimit të punëtorëve shqiptarë nga puna, duke filluar nga këto organe, e kështu u veprua edhe ndaj tij që më se një vit mbeti pa punë. Në vitet 1981-2001 ka ligjëruar lëndën e Mbrojtjes Popullore në Fakultetin Teknik të Prishtinës, Dega e Makinerisë, në cilësinë e bashkëpunëtorit të jashtëm, pra, deri kur hiqet kjo lëndë nga programi mësimor. Që nga viti 1989 punon në Gjimnazin “Ismail Qemali”, ku punon edhe tash dhe jeton në Dardanë. Krahas punës është marrë edhe me shkrime. Deri më tash ka botuar më se 20 punime nëpër gazeta dhe revista, nga fusha e historisë, gjuhësisë dhe letërsisë. Deri tash ka botuar keto libra:
-SHKOLLA FILLORE "METUSH KRASNIQI" E ROGANES, 1945- 2000; Me bashkautor, botuar me 2001 (300 faqe),
- SHKOLLA FILLORE "METUSH KRASNIQI" E ROGANES, 2000- 2005 (II); Me bashkautor, Gjilan, 2006 (216 faqe),
- PISHTARET E SHKOLLAVE SHQIPE NE DARDANE (KAMENICE) I, Gjilan, 2006 (126 faqe) dhe
- PSIHTARET E SHKOLLAVE SHQIPE NE DARDANE (KAMENICE) II, Gjilan, 2007 (102 faqe).
''GJIMNAZI ISMAIL QEMALI I KAMENICES (1964- 2007) -I-" Gjilan, 2009 - Monografi
Po bëhen më tepër se një vit që nuk kam pasur kontakt me mikun e nderuar Xhavit Kryeziun,i cili
brenda asaj kohe mund të ken botuar edhe vepra tjera sepse ai nuk ndalon asnjë çast.I dëshiroj shëndet
dhe punë të frytshme në krijimtarinë e mëtutjeme.
