Merbraha forum
Arti the kultura => Letersia Shqiptare => Poezi => Topic started by: shaban cakolli on February 14, 2011, 08:44:06 AM
-
"TOKË DARDANE"
"DODONA"
BIBLIOTEKA"SHTIGJET"
Redaktor:
Sabri Bresa
Recensent:
Adem Istrefi
Ballina:
Agim Morina
-
KA KOHË
Ka kohë
që jam duke u ngjitur
Lugut të Blertë
të Gërmisë.
Ka kohë që ujë pi
në krojet e fëminisë.
Ka kohë
që më janë ngatërruar kohët
dhe nuk e di kur fillon e kur mbaron
Ëndrra.
-
ARBËRIA
Më e moçme se Hëna është Arbëria,
rrënjët i shtrin
tek mitet ilire
ku^perëndesha Dea
qumësht i jep
gjarpërit të shtëpisë.
Ëndrrat arbërore
me Qerren e Diellit
udhëtojnë
për të pushuar
në svastikën
e djepave tanë.
Derisa flenë arbërorët
dy shqipe të pagjuma
ëndrrat na i ruajnë
netëve me hënë.
-
DARDANIA
Ja këto janë ato vise
ku pemët piqen në dimër
e lulëzojnë në verë.
Fëmijët dardanë
këmbëzbathur ecin
nëpër acarin e shekujve
për të arritur
në tokën e premtuar.
Kjo tokë është Dardania
e gdhendur në atë mburojë
që e mbajnë
luftëtarët e saj
nëpër betejat që s´i regjistroi
historia.
-
ZHGËNJIME
Evropën e krijuan së pari
me mite e legjenda.
Erdhi nga antika
në katër këmbë
në përrallat moderne
me urinë e Kronosit.
Djepi i saj
ku i dhamë qumësht legjendash
ende përkundet bosh
në gërmadhat e Ballkanit.
-
LEGJENDA E ROZAFATIT
Një fëmijë
kërkon gji
nga guri.
Nëna e murosur
me qumështin e saj
ruan qytetin e Shkodrës
nga ushtat e helmuara
të legjioneve romake.
Më kot babai
fëmijës së vet
i rrëfen rrugën e përgjakur
deri te kënga e lahutarit.
Ai s´do të kthehet
pa i pirë dy-tri pika qumësht
nga legjenda
e këtij shekulli.
-
DUKE SHIKUAR ORËN
Një shekull iku
duke shikuar
diellin me zenit.
Ku mbet ora jonë
që mat rrjedhën e gjakut
në histori?....
Pena ime gërryen mbi letër
hieroglifet
me të cilat kam shënuar
kronologjinë
e lindjes
deri në perendim
të epokës së gjakut.
-
DRURI I JETËS
Liliane Perrin-it
Ajo vdiq në nëntor
dhe flamujt e fateve tona
i zbritëm në gjysmështizë.
Liliane Perrini-i,
medalon i përjetshëm
ne do ta mbajmë të varur
në kujtimet tona.
Ajo iku në nëntor
dhe vjeshta hyri me verdhësi
në visoret e ëndrrave
duke shkundur gjethet
në Drurin e Jetës.
-
ËNDRRAT
Na mbytën ëndrrat
e dheut të huaj
Edhe netëve të pagjumë
bredhim të përhanshëm
hapësirave të bleruara
të vendlindjes.
zgjohemi
me ëndërr në qepallë,
dhe ngrysemi mbi pjalm gjumi
në bebëzen e lulëzuar.
Vetëm një grusht
dhe Kosovë
do të na sjellë
pushimin e trupit
dhe qetësinë e shqisave tona.
-
ROJA E TUFËS
Kur këndon Baca Nazif
fotografitë në mur lotojnë
nga malli:
"Ngjitet tufa me këmborë,
u prinë dashi me kurorë..."
Në karrige ahu
që ka lëshuar gjethe
rri ulur duke i rënë kavallit
i zgjon bylbylat e mallit
në kopshtet e largëta
nëpër këngë.
Nëpër mure zhagitet
hija e dashit të therrur kurban
për festën tonë të motmotit.
-
MALLI PËR FSHATIN E LINDJES
Arën me grurë e solli
në dhomën e stolisur
me kallij të vendlindjes.
Këtu në këtë qytet të huaj
as gruri se ka ngjyrën
e bebëzave tona:
është jeshil si zhapini
tek rrezitet mbi shkëmbij.
U poqën kallijtë në dhomë
nga malli ynë
ngjyrë bakri.
-
PLAGA E KURBETÇARIT
Është plagë
e nuk mbyllet kurrë
as nëzemër,
as në shpirt.
Stinët ndërrojnë,
datat në kalendar,
akrepat qarkojnë
rrathët e ferrit.
koha rri e ngrirë
në kujtime.
Plaga ime kullon
gjak
pika-pika
mbi kujtime....
-
SHAMIJA
Ma dha shaminë
që pat fshirë
lotin që ia shkrumoi faqet.
Kur u zgjova nga gjumi
me të i fshiva kujtimet
e lëndimet e zhubrosura...
Po njelmësinë e mërgimit,
me se do ta fshija,
me se do ta hiqja?
-
RASAT E MËRGIMTARIT
Një jetë e nemur
e lakuar nëpër
rasa.
Në emërore:Iliri!
në kallëzore:Dardani!
në rrjedhore:Kosovë!
Thirrorja është zhdukur
se nëna s´na dëgjon.
Emri ynë
edhe sot lakohet
nëpër histori.
-
NË KUJTESË
Dikush qan
mos po qaj unë?
Me ninullat të bukura
mí ndizte nëna
dhe qirijtë qiellorë
mbi kokë.
Mbi kokë,
pleqëria se ç´m´i shkundi
borërat e Sharrit
e duke bredhur meridianeve
ninullat e nënës s´mú ndanë.
Dikush qan
mos po qaj unë?